Είναι σημαντικό πριν ξεκινήσει το άρθρο να αναφερθώ σε κάτι. Μετά από καιρό που δοκίμασα την εφαρμογή έφτασα να γράφω αυτές τις λέξεις πάνω στο γιατί μου αρέσει το Pokemon Go. Δεν θα το έκανα ποτέ για κανένα παιχνίδι αν δεν έκανε τέτοιο πάταγο. Δεν μιλάω μόνο για τον θετικό πάταγο, αλλά και τον αρνητικό. Τόσο καιρό έχω δει εικόνες οι οποίες δείχνουν έναν αποβλακωμένο κόσμο με το Pokemon Go, άρθρα σε blog και ίντερνετ να είναι έτοιμα να ρίξουν όλους εμάς τους άμυαλους ανθρώπους της μάζας στην πυρά και πολλά clickbaits τα οποία αναφέρονταν σε γεγονότα τα οποία σχετίζονταν με το Pokemon Go και φυσικά ήταν απολύτως ψευδή. Α να μην ξεχάσω και τον πρώτο θάνατο που σχετίζεται με το Pokemon Go που φυσικά δεν είχε καμία άμμεση σχέση (ΠΗΓΗ:http://www.iefimerida.gr/news/279262/o-protos-thanatos-apo-pokemon-go-ton-entopisan-meso-kinitoy-kai-toy-estisan-enedra). Με όλα αυτά, λοιπόν, στο μυαλό αρχίζω την κανονική ροή του άρθρου.
1. Είναι ένας τρόπος διασκέδασης!
Όπως σε άλλους τους αρέσει να διασκεδάζουν χαζεύοντας τηλεόραση ή καμιά σειρά έτσι και εμάς μας αρέσει να διασκεδάζουμε πιάνοντας πόκεμον. Δεν είναι κακό να διασκεδάσουμε κάνοντας κάτι τελείως ανούσιο για ένα δίωρο μέσα στην ημέρα. Αντιθέτως, είναι απολύτως φυσιολογικό. Αποτελεί κάποιο είδος ψυχολογικής ξεκούρασης και χαλάρωσης. Δεν είναι ότι όταν παίζουμε σταματάμε να νοιαζόμαστε για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά καλό είναι κάπου-κάπου να ξεχνιόμαστε.
2. Είναι Pokemon!
Το παιχνίδι και η σειρά "κινουμένων σχεδίων" μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά. Δεν υπήρχε παιδί που να μην πέρασε λίγες μέρες έστω βλέποντας ή παίζοντας Pokemon. Σε κάποιους απλά έκανε ένα κλικ παραπάνω. Όπως έκαναν και τα Χελωνονιτζάκια ή ο Super Mario σε αρκετά παιδιά (μαζί και εμένα) τότε. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, το περιμέναμε χρόνια.
3.Είναι απλά ένα παιχνίδι!
Ή για να το πω πιο σωστά έτσι το βλέπουν οι απλοί καθημερινοί gamer. Ούτε κολλάνε ούτε παίζουν με τις ώρες. Προφανώς και ακρότητες θα υπάρχουν αλλά οι περισσότεροι το απολαμβάνουν και καλά κάνουν ξέροντας πότε να το κλείσουν και να επιστρέψουν στην πραγματική ζωή (όπως και με όλα τα παιχνίδια).
4.Είναι μια μορφή άσκησης!
Εδώ θα δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα το οποίο είναι χαρακτηριστικό. Έχοντας πολλές ασχολίες μέσα στον χρόνο χωρίς να μπορώ να χαλαρώσω βγάζω τεράστια επίπεδα κούρασης μέσα στο καλοκαίρι και συνεπώς προτιμώ να κάθομαι στο σπίτι πολλές ώρες της μέρας όποτε είμαι στην Αθήνα. Μέσα σε τρεις μέρες, όμως, από όταν άρχισα να παίζω περπάτησα συνολικά 15,8 χιλιόμετρα με ανοιχτό το app. Συγκεκριμένα, πήγα για κυνήγι σε Χολαργό, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι, Μαρούσι και Αγία Παρασκευή. Και τις περισσότερες φορές περπατούσα για τουλάχιστον 2-3 ώρες χωρίς μεγάλα διαλείμματα. Όχι, δεν χρειάζομαι το Pokemon Go για να ασκηθώ, αλλά με ωθεί πιο εύκολα.
5.Ανακαλύπτεις νέα μέρη!
Γύρισα όλο το δάσος της Ν. Φιλαδέλφειας, ανακάλυψα κι άλλες περιοχές στον Χολαργό εκτός από τον χώρο γύρω από το Piu Verde και είδα πολλά σημαντικά μνημεία τα οποία ποτέ δεν είχα προσέξει. Και προσέξτε τις άλλες φορές περπατούσα χωρίς να "ενδιαφέρομαι" για το κινητό μου.
6. Γνωρίζεις ανθρώπους!
Τα σημεία που πηγαίνουν οι παίκτες για κυνήγι είναι λίγο πολύ γνωστά. Έτσι, μαζεύονται αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι μοιράζονται την ίδια αγάπη με εμένα. Έτυχε, λοιπόν, να μιλήσω με κάποιους και να γνωριστούμε έστω και για λίγο. Ακόμα και αυτό το λίγο, όμως, μπορεί να είναι ωραίο αφού γνωρίζεις ανθρώπους που μοιράζεστε ένα κοινό ενδιαφέρον.
7.Κλείνεις την εφαρμογή και δεν ασχολείσαι για την υπόλοιπη μέρα!
Είναι από τα παιχνίδια που δεν γίνεται να παίξεις αν είσαι στατικός ούτε να ασχοληθείς αν έχεις να κάνεις κάτι άλλο καλύτερο. Αυτό που αγαπώ, λοιπόν, περισσότερο από όλα στο Pokemon Go είναι ότι πέρα από τις δυο ώρες που θα παίξω και το λίγο που θα συζητήσω για αυτή δεν με ενδιαφέρει καθόλου την υπόλοιπη μέρα. Απλά κλείνω την εφαρμογή, και συνεχίζω τη ζωή μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μέχρι το επόμενο κυνήγι φυσικά...
Υ.Γ. Πέρα από τα παραπάνω θεωρώ ότι υπάρχουν και αρνητικές πλευρές. Δεν θεωρώ σωστό ούτε να παίζεις μέσα σε μουσεία Pokemon Go ούτε κατά τη διάρκεια κηδειών. Ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για σημαντική βεβήλωση ενός χώρου που διαπράχθηκαν εγκλήματα απάνθρωπα (σ.σ. Μουσείο Άουσβιτς-Μπίρκεναου) αυτοί που έπαιζαν θα έπρεπε το λιγότερο να ντρέπονται.
Επιμέλεια: Μάριος Κολοβός
1. Είναι ένας τρόπος διασκέδασης!
Όπως σε άλλους τους αρέσει να διασκεδάζουν χαζεύοντας τηλεόραση ή καμιά σειρά έτσι και εμάς μας αρέσει να διασκεδάζουμε πιάνοντας πόκεμον. Δεν είναι κακό να διασκεδάσουμε κάνοντας κάτι τελείως ανούσιο για ένα δίωρο μέσα στην ημέρα. Αντιθέτως, είναι απολύτως φυσιολογικό. Αποτελεί κάποιο είδος ψυχολογικής ξεκούρασης και χαλάρωσης. Δεν είναι ότι όταν παίζουμε σταματάμε να νοιαζόμαστε για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά καλό είναι κάπου-κάπου να ξεχνιόμαστε.
2. Είναι Pokemon!
Το παιχνίδι και η σειρά "κινουμένων σχεδίων" μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά. Δεν υπήρχε παιδί που να μην πέρασε λίγες μέρες έστω βλέποντας ή παίζοντας Pokemon. Σε κάποιους απλά έκανε ένα κλικ παραπάνω. Όπως έκαναν και τα Χελωνονιτζάκια ή ο Super Mario σε αρκετά παιδιά (μαζί και εμένα) τότε. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, το περιμέναμε χρόνια.
3.Είναι απλά ένα παιχνίδι!
Ή για να το πω πιο σωστά έτσι το βλέπουν οι απλοί καθημερινοί gamer. Ούτε κολλάνε ούτε παίζουν με τις ώρες. Προφανώς και ακρότητες θα υπάρχουν αλλά οι περισσότεροι το απολαμβάνουν και καλά κάνουν ξέροντας πότε να το κλείσουν και να επιστρέψουν στην πραγματική ζωή (όπως και με όλα τα παιχνίδια).
4.Είναι μια μορφή άσκησης!
Εδώ θα δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα το οποίο είναι χαρακτηριστικό. Έχοντας πολλές ασχολίες μέσα στον χρόνο χωρίς να μπορώ να χαλαρώσω βγάζω τεράστια επίπεδα κούρασης μέσα στο καλοκαίρι και συνεπώς προτιμώ να κάθομαι στο σπίτι πολλές ώρες της μέρας όποτε είμαι στην Αθήνα. Μέσα σε τρεις μέρες, όμως, από όταν άρχισα να παίζω περπάτησα συνολικά 15,8 χιλιόμετρα με ανοιχτό το app. Συγκεκριμένα, πήγα για κυνήγι σε Χολαργό, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι, Μαρούσι και Αγία Παρασκευή. Και τις περισσότερες φορές περπατούσα για τουλάχιστον 2-3 ώρες χωρίς μεγάλα διαλείμματα. Όχι, δεν χρειάζομαι το Pokemon Go για να ασκηθώ, αλλά με ωθεί πιο εύκολα.
5.Ανακαλύπτεις νέα μέρη!
Γύρισα όλο το δάσος της Ν. Φιλαδέλφειας, ανακάλυψα κι άλλες περιοχές στον Χολαργό εκτός από τον χώρο γύρω από το Piu Verde και είδα πολλά σημαντικά μνημεία τα οποία ποτέ δεν είχα προσέξει. Και προσέξτε τις άλλες φορές περπατούσα χωρίς να "ενδιαφέρομαι" για το κινητό μου.
6. Γνωρίζεις ανθρώπους!
Τα σημεία που πηγαίνουν οι παίκτες για κυνήγι είναι λίγο πολύ γνωστά. Έτσι, μαζεύονται αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι μοιράζονται την ίδια αγάπη με εμένα. Έτυχε, λοιπόν, να μιλήσω με κάποιους και να γνωριστούμε έστω και για λίγο. Ακόμα και αυτό το λίγο, όμως, μπορεί να είναι ωραίο αφού γνωρίζεις ανθρώπους που μοιράζεστε ένα κοινό ενδιαφέρον.
7.Κλείνεις την εφαρμογή και δεν ασχολείσαι για την υπόλοιπη μέρα!
Είναι από τα παιχνίδια που δεν γίνεται να παίξεις αν είσαι στατικός ούτε να ασχοληθείς αν έχεις να κάνεις κάτι άλλο καλύτερο. Αυτό που αγαπώ, λοιπόν, περισσότερο από όλα στο Pokemon Go είναι ότι πέρα από τις δυο ώρες που θα παίξω και το λίγο που θα συζητήσω για αυτή δεν με ενδιαφέρει καθόλου την υπόλοιπη μέρα. Απλά κλείνω την εφαρμογή, και συνεχίζω τη ζωή μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μέχρι το επόμενο κυνήγι φυσικά...
Υ.Γ. Πέρα από τα παραπάνω θεωρώ ότι υπάρχουν και αρνητικές πλευρές. Δεν θεωρώ σωστό ούτε να παίζεις μέσα σε μουσεία Pokemon Go ούτε κατά τη διάρκεια κηδειών. Ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για σημαντική βεβήλωση ενός χώρου που διαπράχθηκαν εγκλήματα απάνθρωπα (σ.σ. Μουσείο Άουσβιτς-Μπίρκεναου) αυτοί που έπαιζαν θα έπρεπε το λιγότερο να ντρέπονται.
Επιμέλεια: Μάριος Κολοβός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ονοματεπώνυμο
το σχόλιό σας