Rio 2016: Η σύνοψη!

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το μεγαλύτερο αθλητικό συμβάν παγκοσμίως, αποτελούν πλέον παρελθόν. Δύο εβδομάδες με ασταμάτητο αθλητικό θέαμα έφτασαν στο τέλος τους με τη χθεσινή, ομολογουμένως διασκεδαστική, τελετή λήξης. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να θυμηθούμε τα βασικότερα σημεία τους σε λίγες παραγράφους...

Οι Θρύλοι

Είναι γεγονός ότι κάθε τετραετία δημιουργούνται καινούριοι θρύλοι και επιβεβαιώνονται ήδη υπάρχοντες. Οι Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο σημαδεύτηκαν απο 2 ονόματα: Μάικλ Φελπς και Γιουσέιν Μπολτ. Κύριο κριτήριο, με το οποίο κάποιος αθλητής εισέρχεται στο πάνθεον του αθλήματος του, θεωρείται η διάρκεια του μέσα στα χρόνια. Οι δυο προαναφερθέντες αθλητές έχουν καταφέρει να κερδίσουν τα πάντα σε όσες Ολυμπιάδες έχουν συμμετάσχει! Ο Αμερικανός κολυμβητής έχει κατακτήσει αισίως 28 μετάλλια, έχοντας στεφθεί μάλιστα χρυσός Ολυμπιονίκης 23(!) φορές. Ο Τζαμαϊκανός σπρίντερ έχει συνθλίψει κάθε ρεκόρ και κάθε έννοια ανθρώπινης ταχύτητας, τρέχοντας μόνιμα τα 100 μέτρα σε λιγότερα από 10 δευτερόλεπτα, καταλαμβάνοντας την κορυφαία θέση του βάθρου σε όποιο αγώνισμα διαγωνιστεί. Δίπλα τους και ο Νοτιοαφρικάνος φαν Νίκερκ, νικητής των 400 μέτρων στο στίβο και πλέον κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, αλλά και ο Βρετανός Μο Φάρα που κέρδισε στα αγωνίσματα των 5.000 και 10.000 μέτρων για δεύτερη συνεχόμενη φορά.

Οι "δικές μας" επιτυχίες

Λευτέρης Πετρούνιας: Ο Έλληνας πολυνίκης γυμναστής ξεκίνησε το ταξίδι του στο Ρίο με τον τίτλο του απόλυτου φαβορί για μετάλλιο, και δη χρυσό, στο αγώνισμα τον κρίκων. Ο ίδιος αντεπεξήλθε στην πίεση αυτή, πραγματοποίησε έξοχο πρόγραμμα και δικαίως ανέβηκε στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου, ενθουσιάζοντας το ελληνικό κοινό. Το σύνθημα της επιτυχίας του; "Ναι ρε φίλε, ναι ρε Ελλάδα", θυμίζοντας στους παλιότερους το ανάλογο σύνθημα της Βούλας Πατουλίδου το 1992. Η κυριαρχία του στο άθλημα είναι χαρακτηριστική και ελπίζουμε σε ανάλογες δόξες του στο εγγύς μέλλον!

Σπύρος Γιαννιώτης: Απλά ΜΥΘΙΚΟΣ! Ο κολυμβητής ανοιχτής θάλασσας, το 2012 στο Λονδίνο, έφτασε στην πηγή χωρίς να πιει νερό, τερματίζοντας στην 4η θέση. Φέτος, στα 36 του πλέον, θεωρούταν πάλι φαβορί για μετάλλιο. Σε μια συγκλονιστική κούρσα, και ενώ είχε αναρριχηθεί με απίστευτο σπριντ από την 14η θέση στην κορυφή, έχασε το χρυσό μετάλλιο κυριολεκτικά για μια χεριά απο τον Ολλανδό Βίρτμαν. Αποκορύφωμα οι συγκινησιακά φορτισμένες δηλώσεις του μετά τον τερματισμό και την υπεράνθρωπη προσπάθεια του. Ήρωας!

Άννα Κορακάκη: Για τη Δραμινή πρωταθλήτρια σκοποβολής υπήρχαν ψίθυροι, οι οποίοι προέβλεπαν κάποιο μετάλλιο. Οι ψίθυροι έγιναν κραυγές επευφημίας από όλη τη χώρα, αφού η Άννα κατάφερε να κερδίσει 2 μετάλλια, εκ των οποίων το ένα χρυσό! Σε ηλικία μόλις 20 ετών, φαίνεται ότι το μέλλον της ανήκει πανάξια!

Παναγιώτης Μάντης-Παύλος Καγιαλής: Ίσως το λιγότερο αναμενόμενο μετάλλιο. Οι δυο ιστιοπλόοι κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 470 και η αλήθεια είναι πως δεν αντιμετωπίστηκαν από την ελληνική κοινή γνώμη όπως οι υπόλοιποι ολυμπιονίκες. Ωστόσο, το επίτευγμά τους ήταν σίγουρα μεγάλο, αν αναλογιστούμε ότι το αγώνισμά τους αποτελείται από 10 ιστιοδρομίες. Στα θετικά και η συνέχιση της παράδοσης στην ιστιοπλοΐα, η οποία μας έχει προσφέρει πολλές εθνικές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια.

Κατερίνα Στεφανίδη: Το μοναδικό φετινό ελληνικό μετάλλιο στο στίβο ήταν χρυσό! Πριν το ξεκίνημα των Αγώνων, υπήρχε η πεποίθηση ότι η Στεφανίδη θα διεκδικούσε μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ, όμως λίγοι περίμεναν το χρυσό απο την Ελληνίδα πρωταθλήτρια. Σε αυτό συντέλεσε-κακά τα ψέματα-και η απουσία της Γέλενα Ισινμπάγεβα, του μεγάλου αστεριού του αθλήματος. Τελικώς, η επιτυχημένη προσπάθεια στα 4,85 ήταν αρκετή για να χαρίσει την πρωτιά και την κορυφή του κόσμου στη Στεφανίδη.

Η Πολιτεία

Είναι αληθές ότι οι αθλητές μας δεν είχαν τα ίδια εφόδια από το κράτος σε σχέση με κάποιους αντιπάλους τους από πιο προηγμένες αθλητικά χώρες, προπονούμενοι πολλές φορές σε απάνθρωπες συνθήκες. Ενδεικτικά, η Άννα Κορακάκη έκανε προπόνηση σε αυτοσχέδιο σκοπευτήριο, ενώ έγινε γνωστό ότι το γυμναστήριο, στο οποίο προετοιμαζόταν ο Λευτέρης Πετρούνιας, δεν είχε θέρμανση το χειμώνα. Τα παραπάνω δεδομένα φαντάζουν ντροπιαστικά, αν αναλογιστεί κανείς τον πακτωλό χρημάτων που κατασπαταλάται για άλλα αθλήματα, κυρίως το ποδόσφαιρο. Η γενικότερη αδιαφορία υπογραμμίζεται και από το ίδιο το ελληνικό κοινό που συνεχίζει να ενισχύει το ποδόσφαιρο, ένα από τα λίγα αθλήματα που δεν προάγει το ευ αγωνίζεσθαι, τόσο σε επίπεδο παραγόντων, όσο και αθλητών.
Την ίδια στιγμή, οι πολιτικάντηδες κάθε χρώματος δεν έχασαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν ή να οικειοποιηθούν τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών. Όλοι θυμήθηκαν να εκδόσοουν συγχαρητήριες ανακοινώσεις για τους μεταλλιούχους, τους οποίους μέχρι πρότινος ούτε που είχαν ακουστά. Ο υφυπουργός αθλητισμού και οι υπεύθυνοι της ΕΟΕ έσπευσαν να βγάλουν φωτογραφίες με τους ολυμπιονίκες. Απ' την άλλη, κάποιοι νεοδημοκράτες κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι δεν στηρίζει τις προσπάθειες των αθλητών και την αριστεία. Από κοντά και οι χρυσαυγίτες που προσπαθούσαν μάταια να φανούν πιο περήφανοι από τον μέσο Έλληνα κατά τη διάρκεια των Αγώνων.
Παρ' όλα αυτά, στα θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτών των δυο εβδομάδων φάνηκε να υπάρχει ένα ενισχυμένο αίσθημα πατριωτισμού και ομοψυχίας, εμπνευσμένο απο τις προσπάθειες και τις επιτυχίες των αθλητών μας.

Οι διοργανωτές

Οι φετινοί θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έλαβαν για πρώτη φορά χώρα σε κράτος της Νότιας Αμερικής και η αλήθεια είναι ότι δεν εντυπωσίασαν σε σχέση με παλαιότερους.
Αρχικά, πραγματοποιήθηκαν πολλές κλοπές και ληστείες, ακόμα και μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό. Η εγκληματικότητα στο Ρίο κάλπασε γενικότερα τις τελευταίες δυο βδομάδες. Οι βραζιλιάνικες αρχές, λοιπόν, κατά τα φαινόμενα, δεν προστάτευσαν αρκετά το κύρος των αγώνων. 

Συν τοις άλλοις, οι Αγώνες δυστυχώς σημαδεύτηκαν από άδεια γήπεδα και στάδια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Οι Βραζιλιάνοι δεν αποδείχθηκαν φίλαθλος λαός, προτιμώντας να παρακολουθήσουν μόνο αθλήματα στα οποία συμμετείχαν συμπατριώτες τους και δε φάνηκαν να επιδιώκουν τη δημιουργία ενός πλαισίου Ολυμπιακού πνεύματος.
Οι εργασίες για τα ολυμπιακά ακίνητα απασχόλησαν πολλούς ανθρώπους, προσφέροντας πρόσκαιρη δουλειά, όμως το γεγονός αυτό δεν κατέστη αρκετό για να καλύψει τις κοινωνικές ανισότητες και αδυναμίες της Βραζιλίας. Η διάλυση των φαβελών ήταν μια από τις βασικότερες κυβερνητικές υποσχέσεις ενόψει των Αγώνων, η οποία όμως δεν τηρήθηκε ποτέ. Παρά τις προσπάθειες των Βραζιλιάνων να συγκαλύψουν τις πασιφανείς ανισότητες, ήταν πολύ δύσκολο αυτές να παραβλεφθούν ακόμα και από έναν απλό θεατή. Τέλος, το Ολυμπιακό Χωριό δεν ήταν επαρκώς ολοκληρωμένο μέχρι το ξεκίνημα των αγώνων, ενώ προβλέπεται ότι τα περισσότερα ολυμπιακά έργα θα εξελιχθούν σε "λευκούς ελέφαντες", δηλαδή υπερκοστολογημένες κατασκευές, μέτριας ποιότητας και αμφιβόλου μελλοντικής χρησιμότητας. Μήπως σας θυμίζει κάτι..;

Η καταπονημένη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά Βραζιλία ίσως να μην συνιστούσε την κατάλληλη, κατά τα τωρινά δεδομένα, επιλογή για τη διεξαγωγή αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων. Ωστόσο, οι τελευταίοι και φέτος, όπως και κάθε τετραετία, υπήρξαν μια πηγή υπερθεάματος, η οποία συνέστησε αφορμή να συνενωθεί μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού παγκοσμίως. Γι' αυτό, Obrigado Rio και...

Ραντεβού στο Τόκυο!

Επιμέλεια: Μάνος Ρούσσος