Ένα διαφορετικό "Grexit"

     Είναι ο όρος που "πουλάει"; Είναι που η κυβέρνηση αυτή θέλει - έστω κι αν κάνει πίσω την τελευταία στιγμή - να διαφωνεί με την Ευρώπη και με όποιο όργανο την αντιπροσωπεύει, φέρνοντας την χώρα σε δύσκολη θέση; Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τον όρο "Grexit", σε οποιοδήποτε τομέα, τόσο ελκυστικό για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

΄΄Ροντέο(;)΄΄ ΕΝΤΟΣ Βουλής!

Ανοίξτε τις τηλεοράσεις σας. Δείτε τα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων. «Μετωπική σύγκρουση του πρωθυπουργού με τον Κ. Μητσοτάκη», «Εκρηκτική αντιπαράθεση Τσίπρα-Μητσοτάκη» «Πυρά μεταξύ Κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης».

Στο Βάθος το Φως

Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία, στην οποία ζούμε, βρίσκεται σε διαρκή ύφεση. Ύφεση οικονομική, πολιτική, κοινωνική. Ύφεση στα πάντα. Ο ρόλος μας, όμως, σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου που βιώνουμε, ποιός είναι; Θεωρώ πως ο ρόλος μας είναι ο σημαντικότερος, ώστε η Κοινωνία μας να εξέλθει από αυτό το αδιέξοδο, στο οποίο βρίσκεται. Η άνωθεν ερώτηση παραμένει. Ποιός είναι, λοιπόν, ο ρόλος μας, κι όταν χρησιμοποιώ α' πληθυντικό προφανώς υπάρχει ένας ηλικιακός περιορισμός, αλλά δε θα μπώ σε περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες.

Μία σχέση αγάπης και μίσους

  Σαν χθες, πριν από 240 χρόνια ιδρύθηκε το διασημότερο θέατρο της Μόσχας, το Θέατρο Μπολσόι. Σχεδιάστηκε και χτίστηκε με σκοπό την φιλοξενία παραστάσεων μπαλέτου και όπερας και στην σκηνή του έκανε πρεμιέρα, μεταξύ άλλων πασίγνωστων έργων, ''Η Λίμνη των Κύκνων'' του Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι στις 20 Φεβρουαρίου του 1877. 

Ένας ελάχιστος φόρος τιμής

Τις τελευταίες μέρες, επ'ευκαιρία της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου, έχει ανακύψει, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο κατά τους εορτασμούς της ημέρας αυτής καθώς και της 28ης Οκτωβρίου, το θέμα των μαθητικών παρελάσεων. Οι θερμοί υποστηρικτές του συγκεκριμένου θεσμού βάλλουν εναντίον όσων διαφωνούν αποκαλώντας τους απάτριδες και ανθέλληνες, ενώ οι πολέμιοι των παρελάσεων αποδίδουν ισοπεδωτικά το στίγμα του φασίστα συλλήβδην σε όποιον συμμετέχει ή έστω επικροτεί τις παρελάσεις. Άλλωστε, είναι γνωστό τοις πάσι ότι σε εκδηλώσεις που άπτονται εθνικών-ιστορικών ζητημάτων, οι Έλληνες δεν φημιζόμαστε για την ομοψυχία μας, αλλά μας κυριεύει ο φανατισμός και μας διχάζουν έριδες εκπορευόμενες από την μακραίωνη ιστορία μας.

"Ποιός είναι ο ΜΜΑ???"

«ΜΜΑ; Τι είναι αυτό;» είναι μία από τις συχνότερες ερωτήσεις που δέχομαι όταν συζητάω με άλλους για τα ενδιαφέροντά μου και συγκεκριμένα για το αν κάνω κάποιο άθλημα. Εν έτει 2016 ο κόσμος των sports είναι αρκετά πιο διαφορετικός από ό,τι ήταν μια δεκαετία πριν, καθώς έχουν προκύψει καινούρια αθλήματα, όπως το παραπάνω. 

Στο ίδιο έργο θεατές...

H πολιτική δεν αποτελεί ποτέ προϊόν παρθενογέννησης.¨Ενα από τα βασικότερα αξιώματα της πολιτικής σκέψης και κουλτούρας είναι ότι η κοινωνία παράγει πολιτική και αδήριτα η πολιτική κουλτούρα και νοοτροπία μιας κοινωνίας - όπως αποκρυσταλλώνεται στο πολιτικό της σύστημα ,τους θεσμούς αλλά και την καθημερινή πολιτική πρακτική - την χαρακτηρίζει.Η ίδια η κοινωνία είναι η πνευματική τροφός του πολιτικού μας συστήματος ,αυτή το σφυρηλατεί και το νοηματοδοτεί.  Τα εκάστοτε πολιτικά συστήματα , μορφώματα και φαινόμενα δεν είναι τίποτε παραπάνω από το απόσταγμα της άνω αέναης διαλεκτικής σχέσης

Η Πρώτη (και Όχι Τελευταία ) Φορά

- Έλα ρε Αναστασό να πάμε ένα θέατρο, δεν έχουμε πάει ποτέ μαζί.
- Ρε Μαράκι αφού ούτε μόνος μου δεν έχω πάει ποτέ.
- Πλάκα μου κάνεις !
- Όχι, πέρα από τις εκδρομές στο δημοτικό με το σχολείο ποτέ.
- Ε, ένας λόγος παραπάνω να πάμε, να πας κι εσύ μια φορά στο θέατρο να δεις πως είναι, θα σου αρέσει.
- Σιγά μη μ αρέσει, αφού ξέρεις μόνο για σινεμά ψήνομαι, δε μπορώ τα θέατρα και την κουλτούρα.
- Δε θα πάμε σε κουλτούρα, από τώρα να σε ρίξω στα βαθιά, πάμε σε κωμωδία στο "Άντρες Έτοιμοι για Όλα".
- Μαρία με ζάλισες, δε θα πάμε.

Και τελικά επικράτησε προφανώς, αυτός που πάντα υπερισχύει. Και πήγαμε.

Μια Ελλάδα που δεν ΄τρώει΄ μόνο τα δικά της παιδιά

Οι Έλληνες ‘ψάχνονται΄ υπερβολικά αν το έχετε παρατηρήσει, διψάνε για φλέγοντα ζητήματα, ώστε να σπεύσουν να λάβουν θέση, να στήσουν κάποιον στο εδώλιο και να τον ‘πυροβολήσουν΄. Για την ακρίβεια αυτό μπορεί να αποτελέσει γνώρισμα των ανθρώπων σε κάθε γωνιά της γης. Αναφέρομαι ωστόσο συγκεκριμένα στους Έλληνες λόγω ενός προχθεσινού συμβάντος που έμελλε- όπως ήταν φυσικό, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, με την τοποθέτηση στη Βουλή ,

Πόσα Θες να μας Τρελάνεις ;

Δεν παραδίνεται ποτέ αυτή η ομάδα. Το ξέραμε αυτό. Θα συνεχίσει να παλεύει μέχρι το τέλος. Κι αυτό το ξέραμε. Αυτό που δεν ξέραμε είναι ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει διαστημικό μπάσκετ, γιατί με 15 πόντους διαφορά απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, 99 πόντους ενεργητικό (βάλ' τη ρε Βασίλη να πάει 100) για το φετινό ολυμπιακό που είναι μια φύσει αμυντική ομάδα και με την ψυχολογία των παικτών στα τάρταρα, ναι το μπάσκετ που έπαιξε σήμερα ο ολυμπιακός ήταν από άλλο πλανήτη.

Το Ήξερες ;

Για την ιστορική ελληνική επανάσταση του 1821 ενάντια στην τουρκοκρατία και την εν τέλει απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, είμαι σίγουρος ότι έχετε διαβάσει και ακούσει πολλά. Στην ελληνική γραμματεία βρίσκεται πλήθος βιβλίων, βιογραφιών και απομνημονευμάτων, τα οποία παρουσιάζουν, το καθένα με διαφορετικό τρόπο, την ίσως πιο μεγάλη στιγμή του γένους μας. Σήμερα λοιπόν, θα σας παραθέσω κάποιά, όχι και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό, αλλά άκρως ενδιαφέροντα, στοιχεία και γεγονότα της επανάστασης, ορισμένα εκ των οποίων είναι και ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Πάμε !

Οδός ΄Φιλικής Εταιρίας΄

Αν ρωτήσετε ένα μικρό παιδί, που μόλις τελείωσε το δημοτικό, για την ελληνική Επανάσταση του ΄21, αμέσως το μυαλό του θα κατακλειστεί από ένα πλήθος ονομάτων. Για ποιον να πρωτομιλήσει; Ποιανού τα κατορθώματα να περιγράψει πρώτα; Να σας πει για τον Κολοκοτρώνη, το «Γέρο του Μοριά»,τη μυθική αυτή φιγούρα, τον οπλαρχηγό που με τις μάχες του σε Βαλτέτσι, Τριπολιτσά και Δερβενάκια συνέδεσε το όνομα του με την ανδρεία και τη στρατιωτική ευφυία, περνώντας στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων; Να σας πει για το ναύαρχο-πυρπολητή Κανάρη, το φόβο και τον τρόμο των Τούρκων στις θάλασσες, τον άνθρωπο που κατάφερε να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα; Να αναφερθεί στον Καραϊσκάκη ή μήπως στον ηρωικό Παπαφλέσσα ή καλύτερα στη δυναμική Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα; Πράγματι, πολλά ονόματα, πολλοί πρωταγωνιστές, πολλοί ήρωες…Και αντίστοιχα, μεγάλη εθνική υπερηφάνεια.

''Είναι ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός,ηλίθιε''*

Μια ευσύνοπτη σύνδεση των γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή με το νέο στάδιο του καπιταλισμού

Με αφορμή τη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας στις  18 Μαρτίου για το διακανονισμό του προσφυγικού, καθώς και με  βάση προηγηθείσες και συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου ή  και τις ερμηνείες των ειλώτων δημοσιογράφων του, παρατηρείται έντονα η μετατόπιση του προβλήματος από την ολοσχερή αντιμετώπισή του στον τρόπο διαχείρισής του.Η στάση αυτή μοιάζει μεν παράλογη,αλλά είναι εξ’ολοκλήρου ευκαταφρόνητη,εφόσον ο πόλεμος αποτελεί βορά για τη διατήρηση του συστήματος,άρα από το πεδίο επίλυσης του προβλήματος μεταστρεφόμαστε στο πεδίο άμβλυνσης-εξομάλυνσης  του, διευθέτησης δηλαδή των προσφυγικών ροών με αναποτελεσματικό και ιταμό τρόπο.

Κάτι που δεν το φοράς, κι όμως σε ζεσταίνει.

Μεγάλωσα σε μια κοινωνία που με έμαθε να τρομάζω κάθε φορά που με πλησίαζε κάποιος συνάνθρωπος που έχρηζε βοηθείας. Θυμάμαι από μικρή τους οδηγούς να αγριοκοιτάζουν ή να επιτίθενται λεκτικά στον αλλοδαπό που πουλούσε χαρτομάντηλα ή έπλενε τζάμια στα φανάρια. Δεν κατάλαβα ποτέ τι ήταν αυτό που τους απειλούσε τόσο, σίγουρα δεν ήταν το χρώμα του, τουλάχιστον όχι μόνο αυτό. Ίσως ένιωθαν πως θέλει να τους πάρει κάτι δικό τους, να βγάλει χρήματα χωρίς να «κοπιάσει», πως δεν εξυπηρετεί κάποια κοινωνική σκοπιμότητα. Θέμα ασφάλειας πάντως δεν ετίθετο. Όχι μέρα μεσημέρι στην παραλιακή ή στη Βουλιαγμένης και με την προστασία μιας υπέρογκης σιδερένιας πανοπλίας.

Οι δύο όψεις της αναπηρίας: Σωματική και συναισθηματική

                         

                                          (Παράσταση χορού από άτομο με αναπηρία)

~‘Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ’.ΛΟΓΙΑ  ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΙΑΖΕΥΓΜΕΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ,ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΑΜΑΞΙΔΙΟ.~

Αναπηρία. Δεν είναι ένα από τα θέματα που θα προσμένατε να διαβάσετε, σωστά; Δεν είναι και τόσο ‘φανταχτερό’. Ο πυρήνας της σύγχρονης θεματολογίας, στρέφεται γύρω από πολιτική, εκπαιδευτικό σύστημα, προσφυγικό. Αυτά αποτελούν το μονοπώλιο του ενδιαφέροντος μας. Φυσικό επόμενο, μιας και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη ζωή μας.

ISIS: Η Παράνοια του Σήμερα

Είναι 12 το βράδυ. Είσαι στο σπίτι σου, στις Βρυξέλλες, ευτυχισμένος που τελικά κατάφερες να μαζέψεις τα χρήματα, σκεπάζεις τη γυναίκα σου και ξαπλώνεις δίπλα της. Δεν μπορείς από τη χαρά σου να κοιμηθείς. Σε 10 ώρες πετάτε για Λονδίνο. Ξυπνάτε στις 7-30, ετοιμάζεστε, καλείς ταξί και 1 ώρα αργότερα βρίσκεστε στο check in του αεροδρομίου. Πηγαίνετε να πάρετε τα εισιτήριά σας, κι ενώ βοηθάς τη γυναίκα σου να βρει την ταυτότητά της, ένας μελαμψός κύριος στέκεται δίπλα σας κάνει μια απότομη κίνηση μέσα από το μπουφάν του, φωνάζει κάτι στα αραβικά και ανατινάσσεται. Μαζί με αυτόν και εσείς και τα όνειρά σου για τη ζωή σας. Τόσο απλά, τόσο τραγικά.

Θρήνος Και Οδύνη

               Το ημερολόγιο γράφει 22 Μαρτίου. Μόλις έχω ξυπνήσει και ανοίγοντας την τηλεόραση "πέφτω" στην είδηση της διπλής τρομοκρατικής επίθεσης στις Βρυξέλλες από Τζιχαντιστές. Σοκάρομαι. Ανοίγω τον υπολογιστή για να ψάξω καλύτερα το θέμα και μόλις "μπαίνω" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντικρίζω ένα φρικτό θέαμα. Άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα που βρίσκονται οι Βρυξέλλες "ανεβάζουν" φωτογραφίες και μηνύματα δηλώνοντας πόσο συγκλονισμένοι είναι από την επίθεση αυτή. Αμέσως παίρνω τροφή για σκέψη και αναρωτιέμαι, άραγε πόσες επιθέσεις να έχουν γίνει όλο αυτό τον καιρό που μεσολάβησε από την επίθεση στο Παρίσι, που ξανά ο κόσμος στήριξε τον γαλλικό λαό μέχρι και με hashtags, σε άλλα μέρη της υφηλίου. Άραγε έχουμε δείξει τέτοια συμπόνοια και σε εκείνες τις επιθέσεις, στον κόσμο που έχει πληγεί; Γιατί είναι τόσο αναγκαίο να "ανεβάζουμε" μηνύματα στήριξης;

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ:TΟ ΑΙΩΝΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

‘’θεριά οι άνθρωποι , δε μπορούν το φως να το σηκώσουν…

Χίλιες φορές  να γεννηθείς  , τόσες θα σε σταυρώσουν.’’ Κ.Βάρναλης

Σήμερα-21/3-είναι η παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού.Ευφρανθείτε! Η διεθνής 

Μία κατ'ευφημισμόν φιλόξενη κοινωνία

Πολλοί από εσάς σήμερα, 21 Μαρτίου, θα θυμηθείτε την παγκόσμια ημέρα ποίησης. Ίσως την μνημονεύσετε με κάποια μακροσκελή ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενδεχομένως θα αφιερώσετε σε αγαπημένο σας πρόσωπο ένα ποίημα κάποιου μεγαλόσχημου ή άσημου ποιητή που σας εκφράζει. Ελάχιστοι όμως θα σκεφτείτε πως καθημερινά ανάμεσά μας, στα πλήθη των εκατομμυρίων ανθρώπων που συρρέουν στο κέντρο της πρωτεύουσας και η πλειονότητά τους προβληματίζεται για τους βαθμούς της εξεταστικής, για την χρυσή επαγγελματική ευκαιρία που ποτέ δεν αξιοποίησε, για το τελευταίας τεχνολογίας κινητό που σπεύδει να προμηθευτεί, υπάρχουν κάποιοι οιονεί παρείσακτοι. Κάποιοι που απώλεσαν συγγενείς και φίλους είτε τους άφησαν πίσω στο καθημαγμένο πεδίο της μάχης, διέβησαν όρη, σχεδόν κατεπνίγησαν από τα κύματα του Αιγαίου αλλά έφτασαν στην χώρα μας με την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο. Και αντί για την στοργική αγκαλιά της γηραιάς ηπείρου, του ‘’πολιτισμένου δυτικού κόσμου’’ που επαιρόμεθα ότι δομήσαμε μετά κόπων και βασάνων, βρήκαν μόνο απαρέσκεια, μισαλλοδοξία και παγερή αδιαφορία.

Γιε μου Όλοι Άνθρωποι Είμαστε

Πέμπτη μεσημέρι στη Νέα Σμύρνη, δεκατριάχρονος μπαίνει στο σπίτι του μετά το σχολείο.

- Μπαμπά!
- Έλα παιδί μου, πως πήγε το σχολείο ;
- Μια χαρά, ωραία περάσαμε.
- Μπράβο, πολύ όμορφα.
- Όμως ρε μπαμπά, ο καθηγητής της έκθεσης σήμερα ήταν νευριασμένος και ανήσυχος.
- Γιατί;

ΕΛΛΑΣ:To εθνος των αντιφασεων.Μια διαφορετικη ερμηνεια της κοινωνικης κρισης

Είναι πραγματικά αινιγματική η ιδιοσυγκρασία του Ελληνα . Ερχόμαστε πράγματι ‘’από μακριά ‘’ ,όπως λέει και ο ποιητής, και στις αποσκευές της ιστορικής μας κληρονομιάς έχουμε μερίσματα σμιλευμένα με το στίγμα της αιωνιότητας .Όμως ακόμη και στις πιο λαμπρές μας στιγμές η καχυποψία ,ο εγωισμός και η απληστία έσπειραν το μικρόβιο της διχόνοιας και της διαφθοράς και έκαναν τους Έλληνες να αλληλουποβλέπονται και να εκμηδενίζουν κάθε ελπίδα σύνθεσης ,ενότητας .Μόνο υπο τη σπάνια συνθήκη του καθολικού κινδύνου και των μεγάλων κρίσεων, οι Έλληνες ενώνονται και μεγαλοπρεπούν.Όμως πάντοτε κουβαλούν κάτι κοινό ,έναν εσωτερικό πολιτισμό απαράγραπτο ,ένα φως που δεν κατάφεραν να σβήσουν οι διάφορες ασχημοσήνες μας.

Στο Everest της Αιωνιότητας από Τώρα

 Λατρεύω την Barcelona. Είναι η ομάδα που μαζί με τον Ολυμπιακό δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Λατρεύω επίσης και τον Messi. Τον θυμάμαι από τότε που ήταν στην ομάδα παρέα με τον Ronaldinho. Από τότε με μαγνήτιζε, από τότε τον χάζευα και όσο πέρναγαν τα χρόνια με έκανε να τον χαζεύω ακόμα περισσότερο. Είναι για μένα ότι πιο όμορφο έχει γεννήσει ο ποδοσφαιρικός πλανήτης. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε πως για μένα είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της γενιάς του. Δεν τον συγκρίνω με κανέναν. Αν θέλετε λοιπόν να διαβάσετε ένα αντικειμενικό κείμενο γι' αυτόν τον υπερπαίχτη καλύτερα να διαβάσετε κάποιο άλλο αθλητικό άρθρο.

Το αμπέλι θα κάνει σταφύλι, το σταφύλι κρασί κ το κρασί τραγούδι

Την Τρίτη 15 Μαρτίου είχα την μέγιστη τιμή να παρακολουθήσω την επίσημη πρεμιέρα του «Ας ερχόσουν για λίγο» στο Κέντρο Πολιτισμού-Ελληνικός Κόσμος. Κι αφού η βαθύτατη επιθυμία μου να με πάρει τηλέφωνο κάποια θεία από το χωριό να μου πει «Μαρινάκι σε είδα στην τηλεόραση να περνάς πίσω από την Τάδε» δυστυχώς ναυάγησε, παρόλο που πέρασα πίσω από πολλές Τάδε, θα σας πω τουλάχιστον τις εντυπώσεις μου για την παράσταση να μη λέω ότι πήγε τζάμπα ο κόπος…

Το Σκήπτρο της Διχόνοιας

«Οι Έλληνες δεν έχουν συνηθίσει να συζητούν, γι’ αυτό αλληλοσφάζονται», διατεινόταν ο Ιωσήφ Στάλιν. Κι αν σχεδόν σύμπας ο σύγχρονος ανεπτυγμένος δημοκρατικός κόσμος δεν έχει σε μεγάλη υπόληψη το συγκεκριμένο πρόσωπο, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του περασμένου αιώνα, λόγω των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας τα οποία διέπραξε, δύσκολα μπορεί να αντιταθεί κανείς σ΄αυτό του τον ισχυρισμό, ειδικά μάλιστα ως προς το δεύτερό του σκέλος, το οποίο και επιβεβαιώνεται από πληθώρα ιστορικών συμβάντων.

Η ανίατη (;) ασθένεια του Παναθηναϊκού

Ας ταξιδέψουμε προσωρινά στον Απρίλιο του 2008. Στα μέσα του μηνός, επ’αφορμή της ντροπιαστικής συντριβής από τον ΟΦΗ στο Παγκρήτιο που έθετε ουσιαστικά ταφόπλακα σε κάθε ελπίδα του Παναθηναϊκού για τίτλο, εκδηλώθηκε στο Πεδίον του Άρεως ένα από τα πιο αξιοσημείωτα οπαδικά συλλαλητήρια στην σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία της χώρας, με αίτημα την αποχώρηση της οικογενείας Βαρδινογιάννη από την ΠΑΕ. Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή : ανέτειλε η κατά πολλούς χρυσή εποχή της πολυμετοχικότητας, η ομάδα επέστρεψε στους τίτλους με το νταμπλ το 2010 και θύμισε την αίγλη του ένδοξου παρελθόντος στην Ευρώπη με το μεγάλο διπλό επί της κραταιάς Ίντερ του Μουρίνιο, την πρώτη θέση στους ομίλους το 2009 και τον αποκλεισμό της Ρόμα με δύο νίκες το επόμενο έτος.

Top 10 ταινιών 2000-2015

Πόσες και πόσες ταινίες έχουμε δει σε αυτή τη 15ετία έτσι; Είναι η 15ετία, που ο κινηματογράφος μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, η 15ετία που δε χρειάζεται να είσαι σινεφίλ για να έχεις δει 100 διαφορετικές ταινίες. Ποιες όμως ήταν οι 10 καλύτερες; Ποιες είναι ανεπίτρεπτο να μη της δεις;
Ποιες είναι οι 10 must watch ταινίες της 15ετίας με λίγα λόγια;
Ε, λοιπόν ορισμένοι αρθρογράφοι του EPONYMOUS δεν κρατήθηκαν και μπήκαν στον πειρασμό να σας πουν τη γνώμη τους.
Οι επιλογές έγιναν με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια και όχι βάσει πωλήσεων, Oscar ή άλλων παραγόντων. Πάμε !

Η Ολοκαίνουρια Καινή...Διαθήκη

-Προσοχή: spoiler. Συνεχίζετε με δική σας ολοκληρωτική ευθύνη-

    Υποθέστε ότι ο Θεός δεν είναι μία άυλη ανώτερη δύναμη ούτε ένας παχουλός γεράκος με άσπρα πλούσια γένια και χερουβείμ να πετούν ανέμελα δεξιά κι αριστερά του, αλλά ένας μεσήλικας Βέλγος χαιρέκακος αγριάνθρωπος που δημιούργησε την ανθρωπότητα μόνο και μόνο για να έχει κάποιον να βασανίζει. 

Η ανάγκη της διαφορετικότητας

Δεξιοί και αριστεροί. Ταμπέλες και ταμπέλες θα πω εγώ με τη σειρά μου. Όχι βιαστικέ αριστερέ αναγνώστη δεν σε εξομοιώνω με τον καπιταλιστή, και όχι φίλε του κεφαλαίου δεν θεώρησα ποτέ ότι ασπάζεσαι την ιδέα περί κατάργησης της ιδιοκτησίας. Έχετε τεράστιες διαφορές μεταξύ σας, για την ακρίβεια τόσο υπέρογκες και τρανταχτές, που δύσκολα θα αντέχατε ο ένας τον άλλον στον ίδιο χώρο, στο ίδιο περιβάλλον. Σας χωρίζουν αξίες, εμπειρίες και κυρίως ζωές. Το αντιλαμβάνομαι και το δέχομαι, και μάλιστα το επικροτώ, διαφορετικά θα ήμασταν όλοι τόσο ίδιοι και κοινοί ,τόσο μονότονοι.

Η τεχνολογική ανάπτυξη ως όριο του καπιταλισμού

Κατά τον παρελθόντα  μήνα, διεξήχθη στο Νταβός της Ελβετίας  το  46 ο συνέδριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπου η διεθνής πλουτοκρατία και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου συνευρέθησαν, ώστε να συζητήσουν τα ισχύοντα και επερχόμενα προβλήματα που παρατηρούνται και εκτιμώνται σε διατλαντικό επίπεδο. Ένα από τα κεντρικά ζητήματα που καταπιάστηκαν οι παρευρισκόμενοι ,ήταν η  «τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» ως παρεπόμενη των τριών προηγούμενων, πρώτα εκείνης του ‘’ατμού’’, δευτερευόντως του ‘’ηλεκτρισμού’’ και ακολούθως της ‘’ηλεκτρονικής’’.