Trump εναντίον Clinton: Ποιος βγήκε νικητής στο χθεσινό debate;

   Πριν από μερικές ώρες ολοκληρώθηκε το πρώτο debate των υποψηφίων για την Προεδρεία των ΗΠΑ: του Donald Trump του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, και της Hillary Clinton του Δημοκρατικού. Η πρώτη μάχη των δυο αντιπάλων διεξήχθη σε αίθουσα που διατέθηκε από το Hofstra University της Νέας Υόρκης, μπροστά σε κοινό 400 περίπου ατόμων. 350 από αυτούς, μάλιστα, ήταν φοιτητές του Πανεπιστημίου με πλήρη εκλογικά δικαιώματα- κι άρα μέλη του target group των νεαρών ψηφοφόρων, στο οποίο κυρίως στοχεύουν κι οι δυο υποψήφιοι. Υπολογίζεται, επιπλέον, πως το debate παρακολούθησαν από τις οθόνες τους πάνω από 100.000.000 θεατές: ποσοστό αντίστοιχο των μεγαλύτερων αμερικανικών αθλητικών διοργανώσεων, και ρεκόρ στην ιστορία των προεδρικών debates.

Περιμένοντας Το ΣτΕ...

Είναι περιττό να αναφέρω πόσο αντιδημοκρατική και καιροσκοπική θεωρώ ότι είναι η απόφαση να κλείσουν τα κανάλια που δεν πήραν άδεια. Η κυβέρνηση, προφανώς, προτίμησε να κερδίσει εύκολα λεφτά μειώνοντας τα κανάλια τα οποία υπήρχαν στην τηλεόραση αντί να προχωρήσει στο αυτονόητο, δηλαδή αποκρατικοποιήσεις, μείωση περιττών χρεών του δημοσίου και μείωση της φορολογίας (Υ.Γ.2).
Δεν θέλω να προχωρήσω σε δηλώσεις συμπαράστασης και σπαραγμού καθότι αυτή τη στιγμή θεωρώ περιττό να αναλύουμε συνεχώς πόσες απολύσεις θα γίνουν και πού θα ασκήσουν ξανά το επάγγελμά τους οι απολυμένοι. Αντιθέτως, θέλω να έχω λίγο υπομονή ακόμα και να ελπίζω στην απόφαση του ΣτΕ. Ίσως είναι η τελευταία φάση στην οποία μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση. Στα χέρια των ανθρώπων που θα συνεδριάσουν για να βγάλουν την απόφαση βρίσκεται όχι μόνο το μέλλον χιλιάδων εργαζόμενων ή της τηλεόρασης, αλλά και της χώρας από εδώ και πέρα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή και ας αναλύσουμε και τις δυο περιπτώσεις:

Η ρατσιστική στροφή ενός δημοτικού

   Αναστάτωση έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη η απόφαση του Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Ωραιοκάστρου, σε συντονισμό και με την δημοτική αρχή, να προβούν σε κινητοποιήσεις, με σκοπό να αποτραπεί η απογευματινή παράδοση μαθημάτων σε παιδιά προσφύγων.

Πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε περισσότερο

Υπέπεσε στην αντίληψη μου (χάρη σε μια πολύ καλή μου φίλη) ένα άρθρο, και κατ' επέκταση ένα βίντεο, το οποίο δημιούργησε η Νορβιγκή φιλανθρωπική οργάνωση, φέρουσα το όνομα "CARE".

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Ολυμπιακοί αγώνες, Κοινωνικοί αγώνες

Το 2016, εκτός από τη χρονιά-εφιάλτη των απανωτών τρομοκρατικών επεισοδίων, θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά των Ολυμπιακών του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η χρονιά που το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη έλαβε για πρώτη φορά χώρα σε έδαφος της Νότιας Αμερικής. Όπως είναι επόμενο, οι αγώνες, ένα δρώμενο κάτι παραπάνω από δια-πολιτισμικό, δεν θα μπορούσαν να μην έχουν έντονο το χρώμα των κοινωνικών εξελίξεων της εποχής. Αξίζει λοιπόν να κάνουμε μια ανασκόπηση στους αγώνες του Ρίο παραμερίζοντας, για μια φορά, την αθλητική οπτική και υιοθετώντας μια πιο κοινωνική.

Η διαπλοκή πατάχθηκε. Ζήτω η διαπλοκή!

Έκλεισαν τα βοθροκάναλα και πλέον ο νεοέλληνας θα μπορεί να ενημερώνεται τίμια και τεκμηριωμένα από υγιείς φορείς!

Τόσο Πολύ μας Πειράζει η Apple Τελικά;

           Πριν λίγες ημέρες ξεκίνησε μία από τις σημαντικότερες πολιτικοοικονομικές διαμάχες της τελευταίας δεκαετίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν και στην ελληνική επικράτεια δεν έχουν δοθεί ακόμη ιδιαίτερες διαστάσεις στο ζήτημα, το κυνήγι μαγισσών έχει ήδη αρχίσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η τελευταία στράφηκε κατά της Apple, η οποία αποτελεί όχι μόνον έναν τεχνολογικό και οικονομικό κολοσσό, αλλά και ένα σύμβολο της αμερικανικής επιχειρηματικότητας.  Τα εμπλεκόμενα κράτη και νομικά πρόσωπα έχουν πάρει θέση για μια ιστορία, η οποία αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον μια τετραετία.

Τζαμί στην Αθήνα, Υποχρέωση όχι Παραχώρηση.

Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα τείνουμε να αντιμετωπίζουμε τις υποχρεώσεις που δεν μας αρέσουν με αναβλητικότητα, είτε αυτό αφορά τις εργασίες ενός παιδιού του Δημοτικού, είτε την εκπλήρωση συνταγματικώς αναγνωρισμένων υποχρεώσεων της επίσημης ελληνικής Πολιτείας. Όσον αφορά το δεύτερο αναφέρομαι προφανώς στο ζήτημα της ανέγερσης του τεμένους στην Αθήνα, ένα ζήτημα το οποίο τραβάει πιο πολλά χρόνια απ'όσα θα φανταζόταν κάποιος ανυποψίαστος.

Εντάξει Άννα, σε ακούσαμε!

                     Ο Έλληνας από τη φύση του θέλει να γκρινιάζει. Δεν είναι ικανοποιημένος με τίποτα, ακόμα κι όταν όλα είναι υπέροχα. Το τελευταίο βέβαια σπάνια συμβαίνει, σε κάθε περίπτωση πάντως έχει την τάση να "κάνει την τρίχα, τριχιά". Τρελαίνεται να μεγαλοποιεί τα πράγματα, να ασχολείται διαρκώς με ένα πρόβλημα μέχρι να γίνει γραφικός. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το ζήτημα της Άννας Κορακάκη και όλων όσων ασχολήθηκαν με αυτό.

Κίνα: στο μεταίχμιο του διεθνούς αποκλεισμού (ξανά)

     Έξι χώρες - Κίνα, Ταϊβάν, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Μαλαισία και Μπρουνέι - εμπλέκονται σε εδαφικές διεκδικήσεις στη Νότια Σινική Θάλασσα. Μια περιοχή καίριας σημασίας για την παγκόσμια ναυτιλία, με τον όγκο των εμπορευμάτων που μεταφέρονται σε ετήσια βάση να κυμαίνεται γύρω από τα πέντε τρις ευρώ σύμφωνα με το Reuters αλλά και με τεράστια αποθέματα αλιευμάτων και υδρογονανθράκων. Χωρίς καμία υπερβολή, η περιοχή αυτή αποτελεί το πέρασμα των μισών σχεδόν εμπορικών πλοίων του κόσμου που διέρχονται από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή για την Άπω Ανατολή. Ωστόσο, αυτό που κάνει το ζήτημα της Νότιας Σινικής Θάλασσας το πιο φλέγον επίκαιρο θέμα είναι οι υποψίες για την ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είστε έτοιμοι να μάθετε; Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά σε τουλάχιστον 7 δις βαρέλια το πετρέλαιο και 900 τρις κυβικά πόδια φυσικού αερίου. Αντιλαμβάνεστε ότι πρόκειται για ποσότητες που μπορούν αναμφίβολα να χρησιμεύουν και να αναδιαμορφώσουν την παγκόσμια σκακιέρα δυνάμεων.

Μας κανατε να ντρεπομαστε

Ρίο 2016. Ολυμπιακοί Αγώνες 2016. Άννα Κορακάκη, Λευτέρης Πετρούνιας και Κατερίνα Στεφανίδη. Αυτοί οι άνθρωποι κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στο αγωνισμά τους, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Κι Είμαστε ακόμα Αριστεροί, στη Σκηνή...

Γεια σας σύντροφοι!! Μην κοιτάτε τον ΕΝΦΙΑ που σας ήρθε αυξημένος ενώ θα τον καταργούσαμε, μην ασχολείστε με τους φόρους που έχουν πάει στα ύψη, μη σας νοιάζει που η κατώτατη σύνταξη θα είναι 360(!!!) ευρώ ενώ θα την αυξάναμε, ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΟ "MEGA". Εεεεε, τέλεια; Ε μα, αυτή η Τρέμη και αυτός ο Πρετεντέρης μας είχαν σπάσει τα νεύρα τόσα χρόνια. Και το "Ε" πάει, στα μούτρα σου Ευαγγελάτε προπαγανδιστή. Και Αλαφούζε κάτσε ήσυχα με τα τσιράκια σου τον Πορτοσάλτε και τον Παπαδημητρίου γιατί έρχεται η ώρα σας.
Εντάξει, με συγχωρείτε, πάμε να μιλήσουμε σοβαρά. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Είναι Δικά Τους Τα Μετάλλια!

"Εντάξει σίγουρα ευχαριστώ όλον τον κόσμο για την υποστήριξή του, αλλά ο σύζυγός μου με έχει υποστηρίξει πριν πάρω το χρυσό μετάλλιο κι όλο το χρόνο έχει δουλέψει όσο έχω δουλέψει κι εγώ και σίγουρα το αφιερώνω σ'αυτόν" είπε η Κατερίνα Στεφανίδη μετά από ερώτηση δημοσιογράφου στο αεροδρόμιο για το αν αφιερώνει τώρα που επέστρεψε το μετάλλιο στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι τόσο σε αυτή της τη δήλωση όσο και στις δηλώσεις που έγιναν στον ΑΝΤ1 (ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/watch?v=2Ugeap9_KKw) μου φάνηκε αρκετά ειλικρινής. Όχι, δεν θα το αφιερώσει στην Ελλάδα ακόμα και αν κάποιοι ξινίζουν για αυτό.

Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε

Το παραμύθι ξεκινά από την όλη ρητορική περί ανάπτυξης την οποία ευαγγελίζονται οι κρατούντες εν Ελλάδι τα τελευταία –τουλάχιστον- χρόνια. Μπορεί να ζεις κάτω απ’ το όριο της φτώχιας. Μπορεί να ανήκεις στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Μπορεί, να είσαι πιο προνομιούχος, ήτοι στο 1 εκατομμύριο εργαζομένους που είναι απλήρωτοι για πάνω απο 6 μήνες. Ξέρεις όμως, γιατί έτσι σε έχουν πείσει, πως η ανάπτυξη είναι κοντά. Kι αυτό γιατί πιστεύεις ότι κάποτε ανάπτυξη υπήρξε. Μήπως όχι;

Rio 2016: Η σύνοψη!

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το μεγαλύτερο αθλητικό συμβάν παγκοσμίως, αποτελούν πλέον παρελθόν. Δύο εβδομάδες με ασταμάτητο αθλητικό θέαμα έφτασαν στο τέλος τους με τη χθεσινή, ομολογουμένως διασκεδαστική, τελετή λήξης. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να θυμηθούμε τα βασικότερα σημεία τους σε λίγες παραγράφους...

Ο μαγικός κόσμος του κ. Τσαβούσογλου

   Μένεα φαίνεται να πνέει ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όσον αφορά το ζήτημα της βίζας Τούρκων πολιτών στην Ε.Ε. Σύμφωνα με δηλώσεις του στην γερμανική Bild, η Τουρκία είναι έτοιμη μέχρι και να αναστείλει την ισχύ της συμφωνίας με την Ε.Ε. σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα, εάν δεν απελευθερωθεί άμεσα η διαδικασία της θεώρησης τουρκικών διαβατηρίων. Χαρακτηριστικά δηλώνει πως "είτε εφαρμόζουμε όλες τις συνθήκες ταυτόχρονα, είτε τις παραμερίζουμε όλες". Εάν κάτι τέτοιο όντως συμβεί, αναμένεται κύμα προσφύγων να διασχίσει το Αιγαίο- ορισμένοι από αυτούς, με στατιστική πλέον ακρίβεια, δεν πρόκειται να φτάσουν ποτέ στις ελληνικές ακτές.

Η όψη της Ελλάδας στο πρόσωπο της Άννας

Όταν η χώρα σου κατατρέχεται από χίλια μύρια προβλήματα, οποιαδήποτε διεθνής καταξίωση, είτε σε ατομικό είτε σε ομαδικό επίπεδο, είτε μικρή είτε μεγάλη, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, αποτελεί μια υπόκωφη ανακούφιση θα έλεγα, ένα σημάδι προς ‘’τους έξω’’ ότι είμαστε ακόμα εδώ και μία παρότρυνση προς ΄΄τους έσω΄΄ ότι μπορούμε και πρέπει να είμαστε ακόμα εδώ. Ε και δύο ολυμπιακά μετάλλια δεν τα λες και λίγο. Πόσο μάλλον όταν το ένα είναι χρυσό, πόσο μάλλον όταν ο εθνικός σου ύμνος ακούγεται για μία ακόμα φορά στα μήκη και στα πλάτη της γης.

Ποιος διώχνει τους επενδυτές από το Ελληνικό;

   Σύγχυση επικρατεί στον εγχώριο τύπο όσον αφορά την πρόθεση υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, να κηρύξουν και να οριοθετήσουν αρχαιολογικό χώρο στους δήμους Αλίμου κι Ελληνικού- Αργυρουπόλεως, καθώς και να αναγορεύσουν ως νεότερα μνημεία ορισμένα κτίρια στον χώρο του παλιού αεροδρομίου.

Γιατί μου αρέσει το Pokemon Go!

Είναι σημαντικό πριν ξεκινήσει το άρθρο να αναφερθώ σε κάτι. Μετά από καιρό που δοκίμασα την εφαρμογή έφτασα να γράφω αυτές τις λέξεις πάνω στο γιατί μου αρέσει το Pokemon Go. Δεν θα το έκανα ποτέ για κανένα παιχνίδι αν δεν έκανε τέτοιο πάταγο. Δεν μιλάω μόνο για τον θετικό πάταγο, αλλά και τον αρνητικό. Τόσο καιρό έχω δει εικόνες οι οποίες δείχνουν έναν αποβλακωμένο κόσμο με το Pokemon Go, άρθρα σε blog και ίντερνετ να είναι έτοιμα να ρίξουν όλους εμάς τους άμυαλους ανθρώπους της μάζας στην πυρά και πολλά clickbaits τα οποία αναφέρονταν σε γεγονότα τα οποία σχετίζονταν με το Pokemon Go και φυσικά ήταν απολύτως ψευδή. Α να μην ξεχάσω και τον πρώτο θάνατο που σχετίζεται με το Pokemon Go που φυσικά δεν είχε καμία άμμεση σχέση (ΠΗΓΗ:http://www.iefimerida.gr/news/279262/o-protos-thanatos-apo-pokemon-go-ton-entopisan-meso-kinitoy-kai-toy-estisan-enedra). Με όλα αυτά, λοιπόν, στο μυαλό αρχίζω την κανονική ροή του άρθρου.

1. Είναι ένας τρόπος διασκέδασης!

Όπως σε άλλους τους αρέσει να διασκεδάζουν χαζεύοντας τηλεόραση ή καμιά σειρά έτσι και εμάς μας αρέσει να διασκεδάζουμε πιάνοντας πόκεμον. Δεν είναι κακό να διασκεδάσουμε κάνοντας κάτι τελείως ανούσιο για ένα δίωρο μέσα στην ημέρα. Αντιθέτως, είναι απολύτως φυσιολογικό. Αποτελεί κάποιο είδος ψυχολογικής ξεκούρασης και χαλάρωσης. Δεν είναι ότι όταν παίζουμε σταματάμε να νοιαζόμαστε για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά καλό είναι κάπου-κάπου να ξεχνιόμαστε.

2. Είναι Pokemon!

Το παιχνίδι και η σειρά "κινουμένων σχεδίων" μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά. Δεν υπήρχε παιδί που να μην πέρασε λίγες μέρες έστω βλέποντας ή παίζοντας Pokemon. Σε κάποιους απλά έκανε ένα κλικ παραπάνω. Όπως έκαναν και τα Χελωνονιτζάκια ή ο Super Mario σε αρκετά παιδιά (μαζί και εμένα) τότε. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, το περιμέναμε χρόνια.

3.Είναι απλά ένα παιχνίδι!

Ή για να το πω πιο σωστά έτσι το βλέπουν οι απλοί καθημερινοί gamer. Ούτε κολλάνε ούτε παίζουν με τις ώρες. Προφανώς και ακρότητες θα υπάρχουν αλλά οι περισσότεροι το απολαμβάνουν και καλά κάνουν ξέροντας πότε να το κλείσουν και να επιστρέψουν στην πραγματική ζωή (όπως και με όλα τα παιχνίδια).

4.Είναι μια μορφή άσκησης!

Εδώ θα δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα το οποίο είναι χαρακτηριστικό. Έχοντας πολλές ασχολίες μέσα στον χρόνο χωρίς να μπορώ να χαλαρώσω βγάζω τεράστια επίπεδα κούρασης μέσα στο καλοκαίρι και συνεπώς προτιμώ να κάθομαι στο σπίτι πολλές ώρες της μέρας όποτε είμαι στην Αθήνα. Μέσα σε τρεις μέρες, όμως, από όταν άρχισα να παίζω περπάτησα συνολικά 15,8 χιλιόμετρα με ανοιχτό το app. Συγκεκριμένα, πήγα για κυνήγι σε Χολαργό, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι, Μαρούσι και Αγία Παρασκευή. Και τις περισσότερες φορές περπατούσα για τουλάχιστον 2-3 ώρες χωρίς μεγάλα διαλείμματα. Όχι, δεν χρειάζομαι το Pokemon Go για να ασκηθώ, αλλά με ωθεί πιο εύκολα.

5.Ανακαλύπτεις νέα μέρη!

Γύρισα όλο το δάσος της Ν. Φιλαδέλφειας, ανακάλυψα κι άλλες περιοχές στον Χολαργό εκτός από τον χώρο γύρω από το Piu Verde και είδα πολλά σημαντικά μνημεία τα οποία ποτέ δεν είχα προσέξει. Και προσέξτε τις άλλες φορές περπατούσα χωρίς να "ενδιαφέρομαι" για το κινητό μου.

6. Γνωρίζεις ανθρώπους!

Τα σημεία που πηγαίνουν οι παίκτες για κυνήγι είναι λίγο πολύ γνωστά. Έτσι, μαζεύονται αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι μοιράζονται την ίδια αγάπη με εμένα. Έτυχε, λοιπόν, να μιλήσω με κάποιους και να γνωριστούμε έστω και για λίγο. Ακόμα και αυτό το λίγο, όμως, μπορεί να είναι ωραίο αφού γνωρίζεις ανθρώπους που μοιράζεστε ένα κοινό ενδιαφέρον.

7.Κλείνεις την εφαρμογή και δεν ασχολείσαι για την υπόλοιπη μέρα!

Είναι από τα παιχνίδια που δεν γίνεται να παίξεις αν είσαι στατικός ούτε να ασχοληθείς αν έχεις να κάνεις κάτι άλλο καλύτερο. Αυτό που αγαπώ, λοιπόν, περισσότερο από όλα στο Pokemon Go είναι ότι πέρα από τις δυο ώρες που θα παίξω και το λίγο που θα συζητήσω για αυτή δεν με ενδιαφέρει καθόλου την υπόλοιπη μέρα. Απλά κλείνω την εφαρμογή, και συνεχίζω τη ζωή μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μέχρι το επόμενο κυνήγι φυσικά...




Υ.Γ. Πέρα από τα παραπάνω θεωρώ ότι υπάρχουν και αρνητικές πλευρές. Δεν θεωρώ σωστό ούτε να παίζεις μέσα σε μουσεία Pokemon Go ούτε κατά τη διάρκεια κηδειών. Ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για σημαντική βεβήλωση ενός χώρου που διαπράχθηκαν εγκλήματα απάνθρωπα (σ.σ. Μουσείο Άουσβιτς-Μπίρκεναου) αυτοί που έπαιζαν θα έπρεπε το λιγότερο να ντρέπονται.


Επιμέλεια: Μάριος Κολοβός

Τρομοκρατία και racial profiling (ή ο αυτοκράτορας και τα ρούχα του)

           
   Σύμφωνα με άρθρο στο foreignpolicy.com, μετά τις τελευταίες επιθέσεις τζιχαντιστών στη Γαλλία, η κατάσταση κινδύνου πλησιάζει επικίνδυνα στο να μονιμοποιηθεί. Μετά δε και το πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα στη Nice και τη δολοφονία του Γάλλου κληρικού Jaques Hamel, τα μέτρα ασφαλείας αναμένεται να καταστούν όλο κι αυστηρότερα, με το καθεστώς της κατάστασης έκτακτης ανάγκης να παρατείνεται ως και τον Ιανουάριο του 2017. Μεταξύ άλλων, τα μέτρα περιλαμβάνουν δημιουργία «μαύρης λίστας» με υπόπτους για συμμετοχή σε εξτρεμιστικές οργανώσεις. Όπως αναφέρεται στον διεθνή τύπο, η γαλλική κυβέρνηση παρακολουθεί συστηματικά τα πρόσωπα που έχουν περιληφθεί στον εν λόγω κατάλογο.

10 + 1 ύποπτα σημεία του τουρκικού πραξικοπήματος

Με την εδραίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ιδεών και αξιών που αυτή συνοδεύει, η δημοκρατία στους κόλπους της Ευρώπης μόνο έμμεσα πλήγματα έχει δεχθεί τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως υπό τη μορφή του περιορισμού κάποιων δικαιωμάτων των πολιτών. Αλλά και στις γύρω-γειτονικές χώρες της Ευρώπης να κοιτάξει κανείς, είτε έγιναν προσπάθειες επαναφοράς-στην ουσία ΄΄γέννησης΄΄- του δημοκρατικού πολιτεύματος - ή αν θέλετε πιο απλά, κατάλυσης των δικτατορικών καθεστώτων-, βλέπε Αίγυπτο, Λιβύη, είτε ο περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι κατάφωρος, βλέπε Τουρκία. Άμεσο πλήγμα του δημοκρατικού πολιτεύματος, κοινώς κατάλυση της δημοκρατίας μέσω του πιο συνήθους και προσφιλούς στους εχθρούς της μέσου, δηλαδή μέσω πραξικοπήματος, είναι γεγονός ότι ήταν διαδικασία άγνωστη, τουλάχιστον για εμάς τους νεώτερους.

Περί ιστορίας, επετείων και δημοκρατίας

Σήμερα συμπληρώνονται 42 χρόνια από το κλείσιμο ενός από τα πιο επονείδιστα και σκοτεινά κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας το οποίο δεν είναι άλλο από την επτάχρονη χούντα των Συνταγματαρχών. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη επέτειος αν και ιδιαιτέρως σημαντική είναι από τις λιγότερο γνωστές της νεοελληνικής ιστορίας για λόγους που άπτονται κατά τη γνώμη μου τόσο της ελληνικής κοινωνικής ιδιαιτερότητας (καλοκαιρινή ραστώνη και παραδοσιακά αποχή των πολιτών από τα γεγονότα της επικαιρότητας) όσο και τις ιστορικές συνθήκες που έγινε η μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία, με μια μάλλον ομαλή δηλαδή παράδοση της εξουσίας από τους στρατηγούς στον "εθνάρχη" Κωνσταντίνο Καραμανλή και όχι διαμέσου κάποιου κινήματος από τα κάτω, μιας επανάστασης των Γαρυφάλλων δηλαδή κατά τα πορτογαλικά πρότυπα.

Στον μαχαλά του Ερντογάν

Έντεκα μέρες ήμουν στο εξωτερικό. Για κάποιον λόγο (όπως συνηθίζεται πάντα στα ταξίδια μου που η πρόσβαση σε μέσα είναι περιορισμένη) γίνονται τόσα πολλά δυσάρεστα στον πλανήτη που αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να μένω εδώ 365 μέρες τον χρόνο για να προφυλάξω την ανθρωπότητα. Ναι, θεωρώ σαν "πολλά" τα δυο κύρια γεγονότα μαζί με όλα τα μικροπράγματα που συνέβησαν. Και εννοείται όπου κύρια γεγονότα ανατρέχουμε στο χτύπημα της Νίκαιας (της Γαλλίας για να μην ξεχνιόμαστε) και το παραλίγο πραξικόπημα της Τουρκίας. Κι αν για το πρώτο η γνώμη μου είναι λίγο πολύ η ίδια εδώ και καιρό και συνοψίζεται στην απλοϊκή φράση "όχι φόβος (Υ.Γ.2)" για το δεύτερο άργησε να διαμορφωθεί.

Μαχαλάς στα τούρκικα σημαίνει γειτονιά. Όπου γειτονιά εννοούμε Τουρκία. Κι ο αρχηγός της γειτονιάς είναι για παραπάνω από 10 χρόνια ο Ερντογάν. Δεν κάθισε εκεί από τύχη τόσα χρόνια. Πολύ δύσκολα πλέον ένα πρόσωπο μπορεί να μείνει στην εξουσία για πολύ καιρό. Ο Ερντογάν τα κατάφερε με εξυπνάδα και πολύ πανουργία. Πάρα πολύ πανουργία.

Καλά η Τσέπη μου; Καλά κι Εγώ!

Έλληνα έχουμε πρόβλημα, σοβαρό.
Έχουμε πρόβλημα γιατί ποτέ δεν ασχολήθηκες σοβαρά, με όλους αυτούς τους ανθρώπους που ελέγχουν και αποφασίζουν για τη ζωή σου. Έχουμε πρόβλημα γιατί ποτέ δεν έκατσες με προσοχή, να ενημερωθείς για το τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Έχουμε πρόβλημα γιατί ακόμα και σήμερα, μετά από όσα σου έχουν συμβεί, δεν μπήκες έστω στο internet με σκοπό να μάθεις τα νέα της ημέρας. Έχουμε πρόβλημα γιατί Έλληνα κοιμάσαι όρθιος. Μέχρι να σου βάλουν χέρι στο πορτοφόλι. Μην τσαντίζεσαι, να σου εξηγήσω.

Συγγνώμη κύριε ποιος είστε;

    Η πολιτική στην Ελλάδα είναι σαν τα σινεμά. Κάθε βδομάδα βλέπουμε και μία άλλη ταινία. Άλλες φορές παρακολουθούμε μία κωμωδία και άλλες φορές βλέπουμε ένα θρίλερ. Την εβδομάδα που μας πέρασε εξελίχτηκε μια ακόμα ταινία στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Κωμικοτραγικές καταστάσεις με ανθρώπους με εξουσία που κρατάνε το μέλλον της χώρας στα χέρια τους.

Euro ώρα μηδέν

Φίλε ποδοσφαιρόφιλε, αν οι λίγοι μήνες ανάπαυσης των ''πολεμιστών'' και μεταγραφικού αναβρασμού που μεσολαβούν μεταξύ της λήξης και της επανέναρξης των εθνικών πρωταθλημάτων, του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ (στις καρδιές μας παραμένει πάντα Κύπελλο Ουέφα) σου φαίνονται αιώνας, σκέψου ότι αύριο βράδυ θα δεις έναν τελικό Γιούρο μετά από 4 χρόνια. Και μετά ξανά το μακρινό 2020. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα κίνητρο για να θρονιαστείς αύριο φαρδύς-πλατύς στον καναπέ σου αγκαλιά με μπύρες και πίτσες για να δεις Γαλλία και Πορτογαλία να διασταυρώνουν τα ξίφη τους για το βαρύτιμο τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Οι αυταπάτες της αστικής δικαιοσύνης

Όσο και αν η φιλελεύθερη ιδεολογία αποπειράται να αποδείξει ότι κατέχει την αληθινή,την ορθολογική,τη μοναδικά κατάλληλη και την εγγενή με τη φύση του ανθρώπου αντίληψη για την οργάνωση των κοινωνιών,τόσο θα προσκρούει στις ίδιες της τις αντιφάσεις,καθώς αποδίδει την αιτία των φαινομένων είτε σε ιδεαλιστικές παρθενογενέσεις(σε αιώνιες και απαράβατες αλήθειες) είτε στην εξέλιξη των ιδεών που συντελείται στα κεφάλια των ανθρώπων του πνεύματος,παραγνωρίζοντας τα εξωτερικά ερεθίσματα και την αλληλεπίδραση των τελευταίων με την εκάστοτε κοινωνικοοικονομική οργάνωση.

Η ανίατη νόσος του εθνικισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο!

Το σημερινό άρθρο έχει τη δυνατότητα να συμπυκνωθεί,κάλλιστα,σε τέσσερις όρους του ελληνικού λεξιλογίου,εκ των οποίων οι δύο,μάλιστα,συνιστούν άρθρα."Η ψευδαίσθηση του πεπρωμένου",όπως άκρως εύστοχα ο Αμάρτια Σεν χαρακτήρισε την ντετερμινιστική προσέγγιση και προσκόλληση στην εθνική συλλογική ταυτότητα.Συμπεραίνουμε,ωστόσο,ότι όσες δεκαετίες,ή προτιμότερα αιώνες,κι αν έχουν διανυθεί,η μάστιγα του εθνικισμού ευρίσκει τα αίτια που αναζητά,ώστε να επανέρχεται στο προσκήνιο.Σήμερα,εν έτει 2016,απειλεί και χτυπά συνθηματικά την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,εν μέσω της δυσμενέστερης παγκόσμιας κρίσης,στο χρονικό διάστημα μετά το Β'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πιο Εύκολα Κρίνεις...

Είναι η μέρα που έχεις βγει με τους φίλους σου να δεις μια ταινία ή μια παράσταση. Ίσως είναι και η στιγμή που ακούς ένα τραγούδι στο ίντερνετ ή διαβάζεις ένα βιβλίο. Κάθε φορά που γίνεται κάτι από τα παραπάνω ο εαυτός σου αρχίζει και μπαίνει φυσιολογικά σε μια διαδικασία κριτικής . Προφανώς αυτή η διαδικασία γίνεται σε πολλούς τομείς της ζωής σου, αλλά εγώ θέλω να το περιορίσω στο καλλιτεχνικό κομμάτι. Κι αυτό διότι σε αντίθεση με ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου δεν στηρίζεται στη λογική.

Γιατί Ευρώπη και όχι Τουρκία;

Στις 28 Ιουνίου 2016 γίναμε για μια ακόμη φορά μάρτυρες μιας φρικιαστικής τρομοκρατικής επίθεσης στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της γειτονικής Τουρκίας, Ατατούρκ. Η επίθεση, που συμπεριλάμβανε, πυροβολισμούς και βομβαρδισμούς αποδόθηκε από τις τουρκικές αρχές σε τρεις άντρες, οι οποίοι θεωρήθηκε ότι δρούσαν εκ μέρους του Ισλαμικού Κράτους, χωρίς ωστόσο η ίδια η οργάνωση να αναλάβει επίσημα την ευθύνη. Με το πέρασμα των ημερών είδαμε τον αριθμό τόσο των νεκρών όσο και των τραυματιών να ανεβαίνει, φθάνοντας τελικά το σοκαριστικό νούμερο των 45 (The Straits Times, World (2 July 2016)) και 239 αντίστοιχα.

Γιατί ο Έλληνας…ξέρει (;)

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε παρευρέθηκα σε μία εκδήλωση του σχολείου, από το οποίο αποφοίτησα. Οι αναμνήσεις που ξύπνησαν μέσα μου πολλές. Καθηγητές, παλιοί φίλοι και γνωστοί ήταν όλοι εκεί. Οι συνομιλίες μαζί τους έδιναν και έπαιρναν. Αφού, λοιπόν, οι γνωστές στιχομυθίες παρέρχονταν η όλη συζήτηση επικεντρωνόταν στην επικαιρότητα.  Τί πιο επίκαιρο από το BREXIT;

Μεταρρυθμίσεις ΚΑΙ στην Παιδεία

Μεταρρυθμίσεις,μεταρρυθμίσεις,μεταρρυθμίσεις...Ευτυχώς στον τόπο μας προνοούμε ώστε να εκφράζουμε την έλξη μας προς κλισέ όρους-εκφράσεις,κάθε φορά που ξεδιπλώνεται ενώπιον μας μια νέα ευκαιρία.Αποκύημα της όλης αυτής διαδικασίας,που τελεί σε σχέση αιτιώδους συνάφειας,είναι η παντελής αδιαφορία,αναφορικά με το περιεχόμενο και τον πυρήνα των όρων που μεταχειριζόμαστε και η στείρα νοητική και πνευματική προσκόλληση μας σε ένα σχετικά μικρό αριθμό γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου.Μεταρρυθμίσεις,λοιπόν,αφού αποτελεί την πλέον αναμασημένη τροφή των εκάστοτε μηρυκαστικών που συνθέτουν τα πάνελ των εκάστοτε απογευματινών δελτίων ειδήσεων.Στο νευραλγικότερο,των χώρων και κοινωνικών θεσμών,τομέα της παιδείας,ο κύριος Φίλης επιχείρησε να διαφωτίσει το κοινό του,αποσαφηνίζοντας και προσδίδοντας ένα πιο εξειδικευμένο περιεχόμενο στη λατρεμένη αυτή έκφραση των καιρών.

Ποιος φοβάται περισσότερη δημοκρατία;

Τώρα που σιγά σιγά το ζήτημα του Brexit έχει αρχίζει να φεύγει από την επικαιρότητα και πριν η χώρα ''κλείσει'' για τις καλοκαιρινές διακοπές και τα μπάνια του λαού ένα από τα θέματα που συζητιέται όλο και περισσότερο είναι η επικείμενη θεσμοθέτηση της απλής αναλογική ως εκλογικό σύστημα. Ο Συ.Ριζ.Α και το κυβερνητικό επιτελείο αποφάσισε την αλλαγή του εκλογικού συστήματος επί του δημοκρατικότερου με την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών  με παράλληλη διατήρηση του ορίου του 3%, κίνηση η οποία ερμηνεύτηκε από την αντιπολίτευση ως παραδοχή της αδυναμίας και της ήττας των κομμάτων της συγκυβέρνησης στις επερχόμενες εκλογές. Αυτά είναι εν ολίγοις τα δεδομένα όπως έχουν αυτή τη στιγμή.

Μήπως Τελικά Πηγαίνουν Οι Γονείς Σχολείο;

Πολλές φοιτητοσυζητήσεις ,στις οποίες είχα πάρει μέρος, σε κάποια φάση κατέληγαν στα σχολικά μας χρόνια, στα μαθήματα και στις εργασίες που κάναμε όταν ήμασταν πιο μικροί. Και βεβαίως πάντα θα αναδυόταν το ερώτημα '' Σε βοήθαγαν εσένα οι γονείς σου στα μαθήματα; “. Και προφανώς και πρέπει οι γονείς να βοηθάνε τα παιδιά τους αλλά νομίζω ότι υπάρχουν περιπτώσεις που το παρακάνουν. Πάμε να δούμε μερικές.

Πότε θα σταματήσει ο εφιάλτης;

Παρίσι, Βρυξέλλες, Ορλάντο και τώρα Κωνσταντινούπολη.

Ναι! Αυτό Ήταν Πραγματικό Game Of Thrones

Πρώτα από όλα !!!!SPOILER ALERT!!!!SPOILER ALERT!

Η (δύσκολη) επόμενη μέρα της Ευρώπης

Χθες το βράδυ, στη Μεγάλη Βρετανία λήφθηκε μια συλλογική απόφαση ιστορικής σημασίας, που ευχή όλων είναι να μην πραγματοποιηθούν τα επαπειλούμενα δεινά της.

BREaking Europe

Ξεκινώ ξεκαθαρίζοντας ότι ακόμα και το BREmain αν επικρατούσε τελικά η γνώμη μου θα ήταν ίδια. Το ευρωπαϊκό όνειρο φέτος δέχτηκε το ισχυρότερο χτύπημα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ένα κράτος αποφασίζει να ψηφίσει για αποχώρηση.

Κάποια στιγμή θα παίξουν...

Η αλήθεια είναι πως αυτό το Euro δεν ξεκίνησε και με τους καλύτερους οιωνούς. Πλημμύρες σε όλη τη Γαλλία, απεργιακές κινητοποιήσεις με σχεδόν πλήρη παράλυση των πάντων, απειλές από τον ISIS  για τρομοκρατικά χτυπήματα. Και τα προβλήματα δε σταμάτησαν εκεί. Με την εκκίνηση του Euro, κεντρικοί δρόμοι μεγάλων πόλεων της Γαλλίας μετατράπηκαν σε ρινγκ, όπου φανατισμένοι- και μεθυσμένοι- οπαδοί εθνικών ομάδων συγκρούονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τις αστυνομικές δυνάμεις. Τώρα γιατί να πας να παρακολουθήσεις μία γιορτή του ποδοσφαίρου και να αρχίσεις να παίζεις ξύλο τόσο μανιασμένα, πραγματικά αδυνατώ να το σχολιάσω.

All hail the king...

Για να πω την αλήθεια σκοπός μου αρχικά ήταν να γράψω ένα κλασσικό recap του χθεσινού παιχνιδιού. Αλλά τέτοια έχετε διαβάσει και θα διαβάσετε μπόλικα σήμερα αλλά και τις επόμενες ημέρες καλύτερα και από πιο κατερτισμένους γνώστες του αντικειμένου οπότε μάλλον δεν περιμένατε εμένα. Θα ήθελα να δηλώσω ευθύς εξ'αρχής ότι το κείμενο που θα διαβάσετε θα είναι ένα κείμενο καθαρά προσωπικό, μια δήλωση αγάπης για τον καλύτερο μπασκετμπολίστα του καιρού μας και ίσως όχι μόνο. 

O Βασιλιάς Στο Θρόνο Του

Δευτέρα ξημερώματα και όλος ο μπασκετικός κόσμος περιμένει να πάει η ώρα 3 για να παρακολουθήσει τον καλύτερο αγώνα της χρονιάς. Τον 7 τελικό μεταξύ των Golden State Warriors και των Cleveland Cavaliers. Mε τους 1ους να θέλουν να επαναλάβουν την περσινή τους επιτυχία και να κάνουν το back to back και την παρέα του LeBron James να θέλει να φέρει επιτέλους ένα πρωτάθλημα στην πόλη του Cleveland.

Ειδήσεις στο feed μου που με έκαναν να χαμογελάσω

Πρόκειται πραγματικά για μια πολύ δύσκολη περίοδο να διαβάζει κανείς ειδήσεις κάτι που δυστυχώς δεν μπορεί πλέον να αποδοθεί στην τάση των μέσων για καταστροφολογία. Δολοφονίες, πολιτικές αντιθέσεις, οικονομική αστάθεια είναι μόνο μερικές από τις αναρτήσεις που διαβάζουμε καθημερινά. Σε μια προσπάθεια να πάω κόντρα στο ρεύμα παραθέτω εδώ ορισμένες από τις ειδήσεις της προηγούμενης εβδομάδας που μου χάρισαν ένα χαμόγελο άλλοτε λόγω χαράς άλλοτε λόγω γλυκύτητας άλλοτε λόγω ικανοποίησης:

Χρόνια Πολλά ρε Πατέρα!

 

      Χρόνια πολλά στους πατεράδες όλου του κόσμου. Χρόνια πολλά και στον δικό μου! Σήμερα είναι η μέρα σας. Μέσα στον χρόνο υπάρχουν διάφορες ημέρες αφιερωμένες στην γυναίκα, Η Γιορτή της Μητέρας, Η Γιορτή της Γυναίκας, Η Μέρα Κατά του Καρκίνου του Μαστού, Η Μέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών κλπ. Είναι ημέρες ιδιαίτερης σημασίας και πρέπει να χαιρόμαστε που υπάρχουν. Στον καημένο τον μπαμπά; Μια μόνο μέρα; Χαλάλι. Αφού υπάρχει όμως να μην δώσουμε τα εύσημα στους καθημερινούς αυτούς ήρωες; Για τα κορίτσια δεν ξέρω ποια είναι ακριβώς η σχέση με τους πατεράδες τους, για τα αγόρια όμως ξέρω. Όχι μόνο ξέρω αλλά θα σας πω και οχτώ μεγάλες αλήθειες. Οχτώ πράγματα που όλοι τα έχουμε βιώσει και όλοι θα πρέπει να κάνουμε για αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους.

Πώς καταστρέφουμε το σπίτι μας;

Είναι και επίσημο. Η Ανταρκτική είναι η τελευταία περιοχή πάνω στη Γη στην οποία καταγράφηκε περιεκτικότητα διοξειδίου του άνθρακα  πάνω από 400ppm (ΠΗΓΗ:https://www.theguardian.com/environment/2016/jun/16/antarctic-co2-hits-400ppm-for-first-time-in-4m-years) . Αυτό σημαίνει ότι σε 1000000 μέρη ατμοσφαιρικού αέρα (δεν έχει σημασία αν είναι γραμμάρια ή χιλιόγραμμα ή λίτρα), τα 400 μέρη είναι διοξείδιο του άνθρακα.

10 αντιδράσεις στο άκουσμα «Νομική»

  Όντας δευτεροετής φοιτήτρια στην Νομική της Αθήνας και ενόψει εξεταστικής -της περιόδου που ασχολούμαστε λίγο περισσότερο με την πολυαγαπημένη μας σχολή- αισθάνθηκα ότι ήγγικεν η ώρα να αναφέρω το πλήθος των ποικίλων αντιδράσεων που έχω εκλάβει από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι βάσεις των Πανελληνίων μέχρι σήμερα, όταν απαντάω στην ερώτηση «Και για πες, πού έχεις περάσει;»

Στιγμές εξεταστικής που κάθε "σωστός" φοιτητής μπορεί να αναγνωρίσει

Εξεταστική. Το μελανό σημείο του θρύλου της ¨ξέγνοιαστης¨φοιτητικής ζωής. Η περίοδος που κάθε φοιτητής καλείται να ρίξει μαύρη πέτρα στην ανέμελη καθημερινότητα του και να έρθει αντιμέτωπος με τους καρπούς της τεμπελιάς και της καλοπέρασης του. Στη διάρκεια αυτής της “εφιαλτικής” περιόδου όλοι μας βιώνουμε κοινές κωμικοτραγικές καταστάσεις που δείχνουν πως είναι καιρός να σοβαρευτούμε χωρίς ωστόσο κανένα αποτέλεσμα:

Οι Προβλέψεις Για Το Euro

Το φετινό καλοκαίρι, σε αντίθεση με το προηγούμενο, έχει πάρα πολύ έντονη αθλητική δραστηριότητα. Το Euro 2016 ανοίγει την αυλαία του σήμερα και για τον επόμενο μήνα οι τηλεοπτικοί δέκτες θα μας προσφέρουν μοναδικές ποδοσφαιρικές στιγμές.

Η Ανάλυση Του Euro

Οι τηλεοράσεις έχουν ήδη προθερμανθεί. Οι τηλεθεατές το ίδιο και πλέον είμαστε έτοιμοι για να παρακολουθήσουμε μια μεγάλη διοργάνωση γεμάτη μεγάλα ματς. Ακόμα και αν λείπει μια ομάδα σαν την Ολλανδία και την Ελλάδα το ενδιαφέρον μας παραμένει αμείωτο. Σε αυτά τα πλαίσια περνάμε από το μικροσκόπιο όλες τις 23άδες του Euro και αναλύουμε ποια είναι τα σημεία που θα κάνουν τη διαφορά αλλά και οι αδυναμίες τους.

Περί εκλογικού νόμου

Κι ήρθε η στιγμή που το σύνταγμα θα αναθεωρηθεί και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, άλλωστε, καμία κυβέρνηση δεν θεωρείται επιτυχημένη αν δεν αναθεωρήσει τουλάχιστον μια φορά το σύνταγμα για ψύλλου πήδημα ή αρκετές φορές για να εξυπηρετήσει και το δικό της συμφέρον.

Έτσι, φτάσαμε και στο σήμερα όπου τέθηκε μεταξύ άλλων και το ζήτημα του εκλογικού νόμου. Κοινώς αν και πώς θα μπορέσει να αλλάξει η κατανομή των εδρών στα κόμματα μετά την καταμέτρηση των ψήφων. Αυτή τη στιγμή το εκλογικό σύστημά μας είναι "ενισχυμένη αναλογική με όριο 3%". Έτσι, όλα τα κόμματα με ποσοστό κάτω του 3% δεν μπαίνουν στη Βουλή, ενώ επιπλέον δίνεται ένα μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, που ουσιαστικά παρέχει τη δυνατότητα αυτοδυναμίας. Δυνατότητα που δεν θα υπήρχε αν είχε τεθεί σε εφαρμογή η απλή αναλογική.

#fygete

Όλοι θυμόμαστε ότι πριν από μόλις 5 χρόνια, κατά την περίοδο Μαΐου-Νοεμβρίου 2011, οι Αθηναϊκοί δρόμοι -και όχι μόνο- έιχαν κατακλυστεί από τεράστιο πλήθος ανθρώπων. Το κίνημα των "Αγανακτισμένων", δημιουργημένο στα πρότυπα του ανάλογου Ισπανικού κινήματος "Indigniados", είχε βρει ταχύτατα έρεισμα σε άτομα όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων.

Είναι τα βιντεοπαιχνίδια τέχνη;

Πολλές φορές έχει τύχει να ξεκινήσει μια συζήτηση περί τέχνης ανάμεσα σε φίλους. Όλα ξεκινάνε από μια πρόταση για να δει κάποιος μια καλή ταινία και κάπως προχωράει αυτή η συζήτηση. Συνήθως, όταν αναφέρεται κάποιος στην τέχνη το πρώτο πράγμα που θα του έρθει στο μυαλό είναι η ζωγραφική, ή το θέατρο, ή το σινεμά. Εγώ, όμως, θεωρώ τέχνη και τα βιντεοπαιχνίδια, είτε η δραστηριότητα αυτή διαδραματίζεται μπροστά από την οθόνη της τηλεοράσεως, είτε μπροστά από του υπολογιστή.

Εγώ; Να πάω γήπεδο εγώ;

 Αν μου έλεγαν πριν από ένα χρόνο «Ευαγγελία, θα πας στο γήπεδο να δεις αγώνα μπάσκετ και θα σ'αρέσει κιόλας», θα έκανα μία γκριμάτσα δυσπιστίας, θα στένευα τα μάτια και θα έλεγα κοφτά «Αυτό, αποκλείεται». Πού να 'ξερα, όμως, ότι θα έμπαινα στα μουλωχτά σε αγώνα και θα χειροκροτούσα παρέα με τους φίλαθλους του Παναθηναϊκού στην θύρα 13;

Αργεντινή, Βραζιλία και στο βάθος Χιλή και Ουρουγουάη!

Πέρα από το Euro αυτές τις μέρες παίζει και η Αμερική μπάλα. Το Copa America ξεκίνησε και οι ομάδες είναι έτοιμες να διεκδικήσουν ένα κύπελλο γεμάτο εκπλήξεις. Μόνο και μόνο αν αναλογιστεί κανείς ότι ούτε η Βραζιλία ούτε η Αργεντινή πήραν το κύπελλο στις προηγούμενες δύο διοργανώσεις θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει κανένα ξεκάθαρο φαβορί.

Muhammad Ali: Ένας Πρωταθλητής, Ένας Θρύλος

     Το 2016 μάλλον είναι η χρονιά των αποχαιρετισμών. Είπαμε αντίο σε αγαπημένους ηθοποιούς, τραγουδιστές και αθλητές. Σήμερα λοιπόν, στις 4 Ιουνίου το 2016 μας πήρε έναν ακόμα μεγάλο αθλητή, μια τρομερή προσωπικότητα.

   

Στην ίδια πισίνα, θα το ξανασηκώσει!

Το 2001 έφτασε στον τελικό του Champions League, εναντίον της Jug, όμως οι διαιτητές του στέρησαν το κύπελλο. Το 2002, εναντίον της Honved αυτή τη φορά, έφτασε ξανά στον τελικό και κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Σαν dejavu, σήμερα παίζει τον τρίτο τελικό Champions League της ιστορίας του, στο ίδιο κολυμβητήριο που κατέκτησε το τρόπαιο το 2002, εναντίον της ομάδας από την οποία το έχασε το 2001. Ο  Θοδωρής Βλάχος, που ήταν τότε βοηθός προπονητή του Zoltan Kasas, σήμερα είναι πρώτος προπονητής, και ο δικός του βοηθός, Δημήτρης Κραβαρίτης, ήταν παίχτης σ' εκείνο το θρίαμβο, πριν από 14 χρόνια.

O Μεγαλύτερος Θρύλος...

Και από τα ξημερώματα του Σαββάτου ο αθλητισμός είναι λιγάκι πιο φτωχός. Καθώς ο μεγαλύτερος και καλύτερος πυγμάχος που έχει περάει ποτέ, Muhammad Ali, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Φοίνιξ, σε ηλικία 74 ετών έπειτα από 32 χρόνια επίπονης μάχης με τη νόσο Parkinson.

10 Λόγοι που αγαπάμε την Αθήνα:

1. Γιατί είναι μια πόλη με ιστορία και αποτυπώσεις πολλών περιόδων . Κλασσική, σε κάποιο (μικρό) βαθμό βυζαντινή, νεοκλασική, ευρωπαϊκή, πασχίζει να αποποιηθεί τον ανατολικό και να ενστερνιστεί το δυτικό της χαρακτήρα, χωρίς να το καταφέρνει. Ξεχνάει μάλλον ότι αποτελεί, αν όχι λίκνο τότε σίγουρα κράμα και των δύο αυτών κόσμων.
   

Γιατί όλα ξεκινούν από την Παιδεία

''Οι γονείς θα πρέπει να πάψουν να θεωρούν - και βεβαίως να προσφωνούν - τα παιδιά τους ως πριγκίπισσες και βασιλόπουλα''
Όταν διάβασα για πρώτη φορά την ανωτέρω πρόταση, θεώρησα ότι πρόκειται για ευφάνταστο τρολλάρισμα κάποιας χιουμοριστικής σελίδας του Facebook. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα στην Ελλάδα της κυβέρνησης Τσιπροκαμμένων έμελλε για ακόμη μία φορά να με διαψεύσει περίτρανα. Πρόκειται για μόλις μία εκ των πολλών εξωφρενικών διατάξεων ενός ιδιότυπου ''συμβολαίου τιμής'', εν είδει όρκου, που καλούνται να υπογράψουν μαθητές δημοτικού (!) στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που δρομολογεί ο...συμφοιτητής μου στην Νομική Αθηνών (δεν την τελείωσε ποτέ) και εν ενεργεία Υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης.

Ο "Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού" θα σώσει την παιδεία μας!

Προφανώς ο παραπάνω τίτλος-δήλωση είναι ειρωνικός. Μόνο ειρωνικοί, όμως, μπορούμε να είμαστε από τη στιγμή που το συγκεκριμένο μέτρο είναι το λιγότερο αστείο. Δεν είναι αστείο επειδή οι λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν οι γονείς το παιδί τους πρέπει πλέον να είναι πιο περιορισμένες, αλλά επειδή φέρονται κυρίως στα παιδιά σαν να είναι τελείως ηλίθια.

A Clash of Titans

Έφτασε επιτέλους η στιγμή που οι ανά τον κόσμο μπασκετόφιλοι περίμεναν όλη τη χρονιά. Η σειρά που θα κρίνει το φετινό Πρωταθλητή του ΝΒΑ. Οι δύο κατά τεκμήριο καλύτερες ομάδες της χρονιάς, δυο ομάδες πιο όμοιες από,τι νομίζουμε αλλά και ταυτόχρονα πολύ διαφορετικές συγκρούονται για να κατακτήσουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή σε μια ρεβάνς των περσινών, συναρπαστικών, τελικών.