Γιατί ο Έλληνας…ξέρει (;)

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε παρευρέθηκα σε μία εκδήλωση του σχολείου, από το οποίο αποφοίτησα. Οι αναμνήσεις που ξύπνησαν μέσα μου πολλές. Καθηγητές, παλιοί φίλοι και γνωστοί ήταν όλοι εκεί. Οι συνομιλίες μαζί τους έδιναν και έπαιρναν. Αφού, λοιπόν, οι γνωστές στιχομυθίες παρέρχονταν η όλη συζήτηση επικεντρωνόταν στην επικαιρότητα.  Τί πιο επίκαιρο από το BREXIT;

Τί ακόμα πιο επίκαιρο όμως από την ελληνική πραγματικότητα; Είναι πραγματικά τρομερή η έφεση- ταλέντο θα το έλεγα- του Έλληνα να διαπλάθει όλα τα ζητήματα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε στο τέλος να τα φέρνει στα μέτρα του και να μιλάει για τον ίδιο. Βέβαια θα μου πείτε δεν είναι πιο λογικό να ασχολείσαι με τα του οίκου σου όταν αντιμετωπίζει πρόβλημα, παρά με τα προβλήματα του γείτονα; Απόλυτα λογικό, θα συμπλήρωνα εγώ.

Δύο φράσεις όμως άκουσα και μου εντυπώθηκαν στο μυαλό: «Έπρεπε κι εμείς να είχαμε βγει από την Ε.Ε. να ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπεια μας», είπε ένας, ενώ άλλος μου εξομολογήθηκε ότι «Εμείς οι Πόντιοι λέμε ότι ‘’ξύλο που έχει ρωγμές θέλει κάψιμο’’»(ή κάπως έτσι τουλάχιστον- συγχωρέστε με που δε συγκρατώ σωστά την ποντιακή παροιμία).Το ερώτημα όμως είναι: ‘’μπορεί η 

Ελλάδα να μετατραπεί σε φοίνικα και να αναγεννηθεί από τις στάχτες της’’;

Καταρχάς ας μην κάνουμε το μεγάλο λάθος να μας συγκρίνουμε με την Αγγλία. Άλλωστε να συγκριθούμε πού; Στη βιομηχανία, τη ναυτιλία, τις κοινωνικές δομές, το πολιτικό σύστημα, την οικονομική ανάπτυξη; Σκεφτείτε απλά ότι η Τράπεζα της Αγγλίας ανακοίνωσε ότι θα αποδεσμεύσει 250 δις στην αγορά, για να κατευνάσει το κλίμα αποσταθεροποίησης που επικρατεί, κάτι παραπάνω δηλαδή από τα 2/3 του χρέους μας. Σύγκριση που καταδεικνύει το τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο χωρών, άρα σύγκριση άσκοπη και άστοχη. Αλλά ας δούμε και τη Μ. Βρετανία αμέσως μετά το BREXIT. Πτώση μέχρι και πάνω από 10% για τη στερλίνα, απώλεια της κορυφαίας αξιολόγησης ΑΑΑ και μετατροπή τους σε ΑΑ, από τον μεγάλο οίκο αξιολόγησης Standard and Poor’ s και 30 δις λίρες άμεσο κόστος. Σκεφθείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα μετά από ένα πιθανό Grexit, συγκριτικά μάλιστα και με την παρούσα οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και λαμβάνοντας υπόψη αφενός ότι, όπως ειπώθηκε, δεν υφίσταται καμία σύγκριση μεταξύ ημών και της Αγγλίας και αφετέρου ότι εμείς θα χρειαζόταν να αλλάξουμε και νόμισμα- μάλλον κάτι ήξεραν οι Άγγλοι που διατήρησαν τη λίρα.

Κι εγώ σας λέω ας βγαίναμε από την Ε.Ε.. Ας αποκτούσαμε πάλι την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια μας και ας αναγεννούσαμε τη χώρα μας. Άλλωστε δε τους παντρευτήκαμε κιόλας. Να την αναγεννήσουμε όμως με τί, με ποια υλικά; Ποιες είναι οι υποδομές μας στη γεωργία, τη βιομηχανία και κυρίως την εκπαίδευση; Πού είναι οι καινοτόμες υποδομές, που θα μπορούσαμε να έχουμε αναπτύξει, κάνοντας χρήση του πλούτου της χώρας μας, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με τις οποίες θα μπορούσαμε να εξάγουμε ρεύμα στη μισή Ευρώπη και κυρίως με τί αποθέματα θα τις δημιουργήσουμε τώρα. Άλλωστε δε νομίζω ότι έξοδος της Ελλάδας θα σήμανε και βοήθεια ανάκαμψης από τους Ευρωπαίους, όπως αρκετές φορές έχει γίνει στο παρελθόν- βλέπε ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 και οικονομική βοήθεια μετά την πτώχευση του 1893, ανεξαρτήτως των αναμφισβήτητων συμφερόντων που πάντα απέρρεαν από αυτή τη βοήθεια για αυτούς. Κανείς δεν κάνει τίποτα σε επίπεδο διακρατικό από την καλή του την καρδιά.

Αλλά ας δούμε το ζήτημα και από μία άλλη πλευρά. Οι γείτονες μας Τούρκοι κατέρριψαν ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος πριν λίγο καιρό- ναι αεροσκάφος του Πούτιν- ενώ οι παραβιάσεις των συνόρων μας από τα τουρκικά αεροσκάφη και τα καθημερινά κυνηγητά τους με τα αντίστοιχα ελληνικά δίνουν και παίρνουν. Προσπαθήστε να συνδυάσετε αυτά τα δύο δεδομένα και να βγάλετε τα συμπεράσματα σας. Εγώ δε λέω τίποτα παραπάνω μη με πουν και κινδυνολόγο ή ‘’συνωμοσιολόγο’’.

Βέβαια, θα μου πείτε η εναλλακτική είναι να μείνουμε και να ΄΄τρώμε λιτότητα’’… Γιατί πραγματικά ο Έλληνας τα τελευταία έξι χρόνια ‘’με νέα μέτρα κοιμάται με λιτότητα ξυπνάει’’, με κουτσούρεμα μισθών πάει στη δουλεία του, με νέους φόρους συντηρεί το σπιτικό του- και όλα αυτά τα λέω χωρίς καμία δόση ειρωνείας. Άλλωστε η ίδια πραγματικότητα επιβεβαιώνει αυτό το συλλογισμό μου.

Πολλοί μάλιστα λένε ότι οι Ρώσοι σε περίπτωση εξόδου θα μας στήριζαν από όλες τις απόψεις. Δεν ξέρω κατά πόσο ένα τέτοιο ενδεχόμενο στέκει, από τη στιγμή μάλιστα, που η παρούσα Κυβέρνηση επισκέφθηκε τη Ρωσία πολύ πριν το ελληνικό δημοψήφισμα και δεν έδειξε να αποκομίζει θετικά δείγματα για κάτι τέτοιο.

Θέλετε την προσωπική μου άποψη για όλα αυτά; Το μη χείρον βέλτιστο. Σοφό ρητό. Και ταιριαστό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δε νομίζω ότι η σημερινή Ελλάδα έτσι όπως είναι διαμορφωμένη θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της εκτός Ε.Ε. Μακάρι να αναδείξουμε πολιτικούς που θα νοιαστούν πράγματι για τον τόπο, θα αναπτύξουν τις υποδομές της χώρας και ίσως τότε διαμορφωθούν νέα δεδομένα και έρθουμε ενώπιον μιας νέας κατάστασης.

Αυτό για του πολιτικούς είναι λίγο ουτοπικό έτσι; Δεν πειράζει. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία!

Εικόνα: astrolabor.blogspot.com

Επιμέλεια: Χρήστος Κωστόπουλος