Ο Έλληνας από τη φύση του θέλει να γκρινιάζει. Δεν είναι ικανοποιημένος με τίποτα, ακόμα κι όταν όλα είναι υπέροχα. Το τελευταίο βέβαια σπάνια συμβαίνει, σε κάθε περίπτωση πάντως έχει την τάση να "κάνει την τρίχα, τριχιά". Τρελαίνεται να μεγαλοποιεί τα πράγματα, να ασχολείται διαρκώς με ένα πρόβλημα μέχρι να γίνει γραφικός. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το ζήτημα της Άννας Κορακάκη και όλων όσων ασχολήθηκαν με αυτό.
Ναι δεν αντιλέγω, δεν ήταν συνθήκες αυτές στις οποίες έκανες προπόνηση στην Δράμα. Ναι σου αξίζουν πολλά μπράβο που κατάφερες να μας φέρεις ένα χάλκινο κι ένα χρυσό μετάλλιο. Ναι έχεις δίκιο ότι κανένας δεν μερίμνησε για να έχεις καλύτερες εγκαταστάσεις. Ναι έχεις δίκιο που θίγεσαι όταν δεν καλείσαι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μήπως όμως κάπου χάνεις αυτό το δίκιο; Η Άννα Κορακάκη από τις 8 Αυγούστου οπότε και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην σκοποβολή μέχρι και σήμερα, δεν έχει αφήσει κανάλι για κανάλι, εφημερίδα για εφημερίδα και γενικά κανένα μέσο στο οποίο δεν έχει βγει να κάνει δηλώσεις για το πόσο άθλιες ήταν οι εγκαταστάσεις που έκανε την προετοιμασία της. Μάτια έχουμε και βλέπουμε Άννα, είδαμε πόσο θλιβερό ήταν που έκανες προπόνηση σε αυτοσχέδιους στόχους, άνθρωποι με κρίση είμαστε και ξέρουμε επίσης που πρέπει να αποδώσουμε τις ευθύνες δεν χρειαζόμαστε εσένα να το φωνάζεις επί ένα μήνα κάθε μέρα! Γενικά πιστεύω πως ήταν μια ευκαιρία όλους, όχι μόνο για την Άννα, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα, να γκρινιάξουμε. Από την Άννα μέχρι και τον πιο άσχετο που φώναζε για αυτή την αδικία.
Χτες, 1η Σεπτεμβρίου, η χρυσή Ολυμπιονίκης στη σκοποβολή, ξεκίνησε προπονήσεις στη Δράμα και δεν παρέλειψε να σχολιάσει ξανά (!) πόσο σοκαρισμένη είναι με αυτό το θέαμα. Αλήθεια παρατηρώντας την όλη συμπεριφορά της δεν είμαι και πολύ σίγουρος αν είναι όντως χαρούμενη με την κατάκτηση του μεταλλίου. Νιώθω πιο πολύ ότι χάρηκε που βρήκε πάτημα για να κατηγορήσει "θεούς και δαίμονες" παρά για το ότι ανέβηκε στο ψηλότερο βάθρο. Σε συνεχάρη όλο το πανελλήνιο και αναγνώρισε πόσο μεγαλειώδες ήταν που κατάφερες να μας φέρεις δύο μετάλλια, γιατί πρέπει να προσπαθείς διαρκώς να μας δείξεις πόσο δύσκολη ήταν η πορεία σου; Γιατί δεν παίρνεις ως παράδειγμα τον Λευτέρη Πετρούνια; Ο χρυσός Ολυμπιονίκης στους κρίκους έκανε προπόνηση Άννα μου, χωρίς θέρμανση στις εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά. Στην Αθήνα, όχι στην Δράμα! Δεν βγήκε να κατηγορήσει κανέναν, αρκέστηκε σε ένα "Ναι ρε φίλε. Ναι ρε Ελλάδα". Ίσως γιατί μέσα του γνώριζε πως ο ρόλος του δεν είναι αυτός. Ίσως γιατί αυτό που κατάφερε το έκανε για τον εαυτό του και για τη χώρα του και όχι για όσους την κυβερνούν. Η Άννα σε τελική ανάλυση, μου θύμισε μια έφηβη που πετυχαίνει κάτι ίσα-ίσα για να "μπει στο μάτι" της κολλητής της. Κάποιοι θα κατηγορήσουν τα ΜΜΕ που προέβαλαν το ζήτημα πιο πολύ από όσο έπρεπε και το εξέταζαν από κάθε πιθανή πλευρά μόνο και μόνο για να γεμίσουν τον χρόνο στα δελτία ειδήσεων. Συμφωνώ αλλά αν η αθλήτρια της σκοποβολής δεν τους έδινε τροφή δεν θα κούραζε τόσο το όλο ζήτημα.
Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι πόσο απερίσκεπτα όλοι κατηγορούν το κράτος για τις συνθήκες που προπονούνταν η Άννα. Αλήθεια, έκατσε ποτέ κανείς σοβαρά να σκεφτεί τι έπρεπε να γίνει; Σίγουρα η πιο εύκολη απάντηση, και αυτή που δόθηκε σχεδόν από όλους, ήταν ότι θα έπρεπε να είχε ένα σωστό προπονητικό κέντρο στην Δράμα. Δηλαδή, κυρίες και κύριοι, θα έπρεπε να έχει φτιαχτεί ένα προπονητικό κέντρο σε μία πόλη 45.000 (σχεδόν) ανθρώπων, που θα κόστιζε αρκετές χιλιάδες ευρώ για να αναδειχθεί ένας και μόνο αθλητής; Αν αύριο δηλαδή σε μια επαρχιακή πόλη που δεν χαίρει ενός σύγχρονου σκοπευτηρίου αναδειχθεί ένας καινούριος ολυμπιονίκης θα φταίει το κράτος που δεν είχε μεριμνήσει να χτίσει ένα σύγχρονο προπονητικό κέντρο; Είμαι βέβαιος ότι 99% όσων διαβάζουν τώρα το άρθρο θα πούνε "ναι". Εε όχι! Δεν μπορούμε να χτίσουμε σε κάθε κωμόπολη και σε κάθε χωριό από ένα προπονητικό κέντρο. Δεν μπορούμε γιατί είναι πεταμένα λεφτά. Ναι καλά διαβάσατε. Σκεφτείτε μόνο μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 η τότε κυβέρνηση να έκανε από ένα τέτοιο προπονητικό κέντρο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, πόσοι από εσάς που σήμερα κατηγορείτε το κράτος για το ότι δεν είχε προπονητικό κέντρο η Άννα, θα μιλάγατε για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος την ώρα που έχουμε έλλειψη πρώτων υλών σε νοσοκομεία και σχολεία. Δεν λέω πως το κράτος δεν έχει ευθύνη, προς Θεού! Προσωπικά θεωρώ καλύτερη λύση την ύπαρξη τριών καλών προπονητικών κέντρων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα με το κράτος να πληρώνει την διαμονή των αθλητών ή έστω την μεταφορά τους από και προς το μέρος της προπόνησης.
Η χρυσή Ολυμπιονίκης είχε δίκιο πως το κράτος δεν της έδωσε την ευκαιρία να προπονηθεί σε καλύτερες εγκαταστάσεις την ώρα που οι συναθλήτριες της έχαιραν τρομερών υποδομών. Το έχασε όμως, γιατί σαν λαός δεν έχουμε μέτρο. Δεν ξέρουμε πότε να θίξουμε και πότε να σταματήσουμε να θίγουμε ένα ζήτημα. Κι αν η κατάκτηση του μεταλλίου ήταν η καλύτερη στιγμή για να εγείρουμε το θέμα των ανύπαρκτων αθλητικών υποδομών, ο τρόπος με τον οποίο θίχτηκε ήταν ο χειρότερος. Η Άννα Κορακάκη από πρότυπο πίστης, επιμονής και θυσίας κατέληξε να γίνεται γραφική. Σε μια Ελλάδα, όπου η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό κομμάτι, η κατάκτηση των δύο μεταλλίων από την αθλήτρια μας έδωσε μια ελπίδα πως ακόμα και σε δύσκολους καιρούς η επιτυχία δεν είναι ακατόρθωτη. Η ελπίδα έφυγε όμως με τα παράπονα, την γκρίνια και τα αμέτρητα "κατηγορώ" πότε από την κυβέρνηση και πότε από την αντιπολίτευση θυμίζοντάς μας πως ζούμε σε μια χώρα που πάντα θα διηγείται... ιστορίες για αγρίους!
Επιμέλεια: Μάριος Μαύρος
Ναι δεν αντιλέγω, δεν ήταν συνθήκες αυτές στις οποίες έκανες προπόνηση στην Δράμα. Ναι σου αξίζουν πολλά μπράβο που κατάφερες να μας φέρεις ένα χάλκινο κι ένα χρυσό μετάλλιο. Ναι έχεις δίκιο ότι κανένας δεν μερίμνησε για να έχεις καλύτερες εγκαταστάσεις. Ναι έχεις δίκιο που θίγεσαι όταν δεν καλείσαι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μήπως όμως κάπου χάνεις αυτό το δίκιο; Η Άννα Κορακάκη από τις 8 Αυγούστου οπότε και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην σκοποβολή μέχρι και σήμερα, δεν έχει αφήσει κανάλι για κανάλι, εφημερίδα για εφημερίδα και γενικά κανένα μέσο στο οποίο δεν έχει βγει να κάνει δηλώσεις για το πόσο άθλιες ήταν οι εγκαταστάσεις που έκανε την προετοιμασία της. Μάτια έχουμε και βλέπουμε Άννα, είδαμε πόσο θλιβερό ήταν που έκανες προπόνηση σε αυτοσχέδιους στόχους, άνθρωποι με κρίση είμαστε και ξέρουμε επίσης που πρέπει να αποδώσουμε τις ευθύνες δεν χρειαζόμαστε εσένα να το φωνάζεις επί ένα μήνα κάθε μέρα! Γενικά πιστεύω πως ήταν μια ευκαιρία όλους, όχι μόνο για την Άννα, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα, να γκρινιάξουμε. Από την Άννα μέχρι και τον πιο άσχετο που φώναζε για αυτή την αδικία.
Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι πόσο απερίσκεπτα όλοι κατηγορούν το κράτος για τις συνθήκες που προπονούνταν η Άννα. Αλήθεια, έκατσε ποτέ κανείς σοβαρά να σκεφτεί τι έπρεπε να γίνει; Σίγουρα η πιο εύκολη απάντηση, και αυτή που δόθηκε σχεδόν από όλους, ήταν ότι θα έπρεπε να είχε ένα σωστό προπονητικό κέντρο στην Δράμα. Δηλαδή, κυρίες και κύριοι, θα έπρεπε να έχει φτιαχτεί ένα προπονητικό κέντρο σε μία πόλη 45.000 (σχεδόν) ανθρώπων, που θα κόστιζε αρκετές χιλιάδες ευρώ για να αναδειχθεί ένας και μόνο αθλητής; Αν αύριο δηλαδή σε μια επαρχιακή πόλη που δεν χαίρει ενός σύγχρονου σκοπευτηρίου αναδειχθεί ένας καινούριος ολυμπιονίκης θα φταίει το κράτος που δεν είχε μεριμνήσει να χτίσει ένα σύγχρονο προπονητικό κέντρο; Είμαι βέβαιος ότι 99% όσων διαβάζουν τώρα το άρθρο θα πούνε "ναι". Εε όχι! Δεν μπορούμε να χτίσουμε σε κάθε κωμόπολη και σε κάθε χωριό από ένα προπονητικό κέντρο. Δεν μπορούμε γιατί είναι πεταμένα λεφτά. Ναι καλά διαβάσατε. Σκεφτείτε μόνο μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 η τότε κυβέρνηση να έκανε από ένα τέτοιο προπονητικό κέντρο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, πόσοι από εσάς που σήμερα κατηγορείτε το κράτος για το ότι δεν είχε προπονητικό κέντρο η Άννα, θα μιλάγατε για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος την ώρα που έχουμε έλλειψη πρώτων υλών σε νοσοκομεία και σχολεία. Δεν λέω πως το κράτος δεν έχει ευθύνη, προς Θεού! Προσωπικά θεωρώ καλύτερη λύση την ύπαρξη τριών καλών προπονητικών κέντρων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα με το κράτος να πληρώνει την διαμονή των αθλητών ή έστω την μεταφορά τους από και προς το μέρος της προπόνησης.
Η χρυσή Ολυμπιονίκης είχε δίκιο πως το κράτος δεν της έδωσε την ευκαιρία να προπονηθεί σε καλύτερες εγκαταστάσεις την ώρα που οι συναθλήτριες της έχαιραν τρομερών υποδομών. Το έχασε όμως, γιατί σαν λαός δεν έχουμε μέτρο. Δεν ξέρουμε πότε να θίξουμε και πότε να σταματήσουμε να θίγουμε ένα ζήτημα. Κι αν η κατάκτηση του μεταλλίου ήταν η καλύτερη στιγμή για να εγείρουμε το θέμα των ανύπαρκτων αθλητικών υποδομών, ο τρόπος με τον οποίο θίχτηκε ήταν ο χειρότερος. Η Άννα Κορακάκη από πρότυπο πίστης, επιμονής και θυσίας κατέληξε να γίνεται γραφική. Σε μια Ελλάδα, όπου η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό κομμάτι, η κατάκτηση των δύο μεταλλίων από την αθλήτρια μας έδωσε μια ελπίδα πως ακόμα και σε δύσκολους καιρούς η επιτυχία δεν είναι ακατόρθωτη. Η ελπίδα έφυγε όμως με τα παράπονα, την γκρίνια και τα αμέτρητα "κατηγορώ" πότε από την κυβέρνηση και πότε από την αντιπολίτευση θυμίζοντάς μας πως ζούμε σε μια χώρα που πάντα θα διηγείται... ιστορίες για αγρίους!
Επιμέλεια: Μάριος Μαύρος
Aς ειμαι καπως ευγενικος με τον "κύριο" που εγραψε το συγκεκριμενο αρθρο. Να ξεκινησω λοιπον λεγοντας το αυτονοητο. Τα παιδια τα οποια ασχολουνται σοβαρα με τον πρωταθλητισμο αφιερωνουν ωρες ατελειωτες στις προπονησεις τους. Τις ωρες λοιπον που εσυ και εγω ειμαστε στη δουλεια τις αντιστοιχες ωρες(10ωρα-12ωρα) προπονειται και ενας αθλητης που θελει να πετυχει κατι. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα βεβαια να μην μπορει να εργαζεται και που φυσικα μιας και ο πρωταθλητισμος εχει ημερομηνια ληξης να μην μπορει να επιβιωσει οταν θα ερθει η ωρα της αποσυρσης της απο τον αθλητισμο. Αρα λοιπον μιλαμε για ανθρωπους που στο ονομα του πρωταθλητισμου θυσιαζουν καριερα προσωπικη ζωη κτλ κτλ. Τον ανθρωπο αυτον που κατηγορεις αμεσα και εμμεσα σε εκανε περηφανο..Σηκωσε την ελληνικη σημαια και σε ανεβασε στο βαθρο αναμεσα απο αθλητες ολου του κοσμου. Για να σου δωσω να αντιληφθεις ισως λιγο καλυτερα το τι μ....α εγραψες διαβασε λιγο ιστορια να δεις ποσο σημαντικο γεγονος ηταν να παρει καποιος χρυσο τις τιμες που ειχε αλλα και το τι εκανε η πολιτεια για αυτο. Ναι ειμαστε μια χωρα σε κριση ναι ολοι περναμε δυσκολα ολοι μας αλλα οχι και να κατηγορουμε ανθρωπους που "ματωνουν" θυσιαζοντας πολλα περισσοτερα απο οσα εσυ και ελπιζω λιγοι αλλοι μπορουμε να αντιληφθουμε. Μιλησες για προπονητικα κεντρα σε μια πολη λιγων κατοικων...Εδω τα προπονητικα κεντρα που υπαρχουν στην Αθηνα ρημαζουν και υπολειτουργουν και εσυ εφερες αυτο το παραδειγμα;;; Δεν ζητησε να εχει ενα υπερπολυτελες προπονητικο κεντρο αλλα τα στοιχειωδη...το οποιο της ταξανε!!!!Δεν βγηκε ξαφνικα...Ο δημος Δραμας της το εταξε!Το δικαιουται!!! Και ναι αξιζει για εναν ανθρωπο να κανουμε καποιες περισσοτερες θυσιες.Εναν ανθρωπο που μας εκανε περηφανους...την στιγμη που εχουμε 300 που τους πληρωνεις και σε ταπεινωνουν! Ηξερες το κοριτσι αυτο πριν βγει πρωτη στους ολυμπιακους??ΟΧΙ!!Τωρα ασχοληθηκαν ολοι...και φυσικα τα καναλια το εκμεταλευτηκαν για να πουλησουν...Ποσο μυαλο χρειαζεται να εχεις για να το καταλαβεις.Τα media εκμεταλευτηκαν την κατασταση και οχι η Κορακακη!Αυτη ειπε την αληθεια.Αν η αληθεια ποναει ειναι αλλο θεμα! Το μονο που οφειλεις ειναι ενα συγνωμη για το εμετικο αρθρο που εγραψες...Και οχι δεν ειμαι φιλος της Κορακακη και οχι δεν εχωσυμφεροντα. Ενας απλος ανθρωπος που θαυμαζω ανθρωπους που παρα τις δυσκολιες με κανουν περηφανο νευριαζω με την πολιτεια που δεν μεριμνα με τα λιγα αυτα εστω μεσα να βοηθησει ΚΑΙ αυτους τους ανθρωπους και στεναχωριεμαι με ανθρωπους σαν και σενα που θελουν να λεγονται Ελληνες αλλα πανω απολα ανθρωποι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα απ'όλα:"Ο Έλληνας από τη φύση του θέλει να γκρινιάζει. Δεν είναι ικανοποιημένος με τίποτα, ακόμα κι όταν όλα είναι υπέροχα." Ένας συλλογισμός που ξεκινά με γενίκευση σπανίως καταλήγει σε ορθό συμπέρασμα. Όπως όλοι θα συμφωνούσαμε εν έτει 2016 ότι δεν ευσταθεί μια γενίκευση του τύπου "Οι μαύροι είναι εγκληματίες, οι Ιταλοί μαφιόζοι και οι Αλβανοί κλέφτες", αντίστοιχα και η φράση "οι Έλληνες γκρινιάζουν, είναι τεμπέληδες" μπλα μπλα μπλα, είναι αβάσιμη, στερεοτυπική και πάνω απ'όλα ΛΑΘΟΣ. Δεν πρόκειται περί γκρίνιας, μα περί αμφισβήτησης. "Το πρώτο βήμα στην απόκτηση σοφίας είναι να τα αμφισβητήσεις όλα." Πόσο υγιής είναι μια κοινωνία και πόσο ενδιαφέρεται για τα κοινά αν δεν αμφισβητεί το κράτος της, τους θεσμούς της και όλα τα κατεστημένα; Στο πρώτο κομμάτι του άρθρου σου αναφέρεις ότι η αθλήτρια κούρασε και έγινε γραφική. Σίγουρα, όλοι, αν όχι κουραστήκαμε, τουλάχιστον όμως βαρεθήκαμε έστω και λίγο να διαβάζουμε συνεχώς άρθρα για την τρομερή επιτυχία της Άννας Κορακάκη κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες στις οποίες προπονούταν. Θεωρώ όμως πως η αθλήτρια έκανε ορισμένες και λίγες δηλώσεις, οι οποίες πολύ απλά επαναλήφθηκαν, ίσως και παραποιήθηκαν από τα ΜΜΕ. Πράγματι δε χρειαζόταν τέτοιος σάλος, είναι όμως μια καλή ευκαιρία να έρθουν κάποια θέματα στην επιφάνεια σχετικά με τις υποδομές όχι μόνο των αθλητικών εγκαταστάσεων αλλά και κάθε φορέα που προάγει το νου και το σώμα. Προσωπικά δε βρίσκω ποτέ γραφικό ή κουραστικό έναν άνθρωπο που αγωνίζεται, παλεύει, απαιτεί και "γκρινιάζει" όπως λες κι εσύ για κάτι καλύτερο. Τέτοιες φωνές ακόμα κι αν δεν αφορούν εσένα που δεν ασχολείσαι με τη σκοποβολή, ακόμα κι αν δεν ασχολείται μεγάλο μέρος του πληθυσμού με τη σκοποβολή, πρέπει να ακούγονται ξανά και ξανά, ώστε να θυμίζουν σε όλους μας ότι πρέπει να παλεύουμε, να διεκδικούμε και να προσπαθούμε συνεχώς για κάτι καλύτερο, για ΤΟ καλύτερο. Γιατί αν υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι με το θάρρος και την επιμονή της Κορακάκη, δε θα υπήρχαν ούτε αυτές οι ελλείψεις που αναφέρεις σε σχολεία και νοσοκομεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά να σου απαντήσω για την γενίκευση. Το ποσό αρέσει στον Έλληνα να γκρινιάζει δεν είναι μια γενίκευση. Είναι κάτι που μπορείς να το παρατηρήσεις καθημερινά έξω στο δρόμο σε συζητήσεις και σε όσα ακούς. Είπες ότι δεν κούρασε αλλά βαρεθήκαμε να την ακούμε. Προσωπικά πιστεύω ότι κάτι το βαριέσαι επειδή πρώτα σε έχει κουράσει. Αλλιώς δεν θα βαριοσουν να ακούς καθημερινά πόσο δύσκολα ήταν για την Άννα να προπονηθει. Τέλος να σου πω πως ένας άνθρωπος όταν ζητάει τα δικαιώματα του με λάθος τρόπο μπορείς να γίνει γραφικός.
ΔιαγραφήΔεν έχω καμία πρόθεση να σου επιβάλω την άποψή μου, αλλά θεωρώ πως για λόγους εγωιστικούς εμμένεις στη δική σου άποψη. Επιμένω ότι το να δίνεις ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό -όποιο κι αν είναι αυτό- σε έναν ολόκληρο λαό, είναι γενίκευση, δεν είναι τόσο δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Η μόνη υποχώρηση που μπορώ να κάνω και να δεχθώ, στο κομμάτι της "γκρίνιας" όπως ονομάζεις τη στάση του Έλληνα, ίσως είναι να μετονομάσω τη γκρίνια σε αγανάκτηση, κι αυτή λόγω της υπάρχουσας κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής κατάστασης, αλλά και πάλι είναι μια υγιής αντίδραση (η γκρίνια δεν είναι ένα και τόσο υγιές χαρακτηριστικό μιας που χρησιμοποιείται όταν κάποιος δεν ικανοποιείται με τίποτα. Και προφανώς κανένας άνθρωπος, κανένας λαός δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με ψίχουλα ή άμετρες μετριότητες). Επιπλέον, είπα ότι "βαρεθήκαμε έστω και λίγο", μην βιάζεσαι να παραποιήσεις τα λόγια μου. Νομίζω πως το ύφος του λόγου μου απέδωσε ακριβώς αυτό που ήθελα να περάσω, ότι δηλαδή, αν έβλεπες πάλι ένα άρθρο σχετικά με τις δυσκολίες της Κορακάκη, πολύ απλά δε θα το άνοιγες γιατί ήδη ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Δεν είναι σφάλμα της αθλήτριας, έτσι λειτουργούν πλέον τα ΜΜΕ, αναμασώντας ήδη γνωστές πληροφορίες. Και μια χαρά διεκδικεί τα δικαιώματά της. Δε σε βλάπτει, δεν κάνει κατάληψη σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα (σχολείο/σχολή) να σου στερήσει το δικαίωμά σου στη γνώση -έστω και για λίγο-, δεν οργανώνει πορείες, να εμποδίσει την μετακίνησή σου (χρησιμοποιώ αυτά τα περιστατικά μόνο ως παραδείγματα). Αντιθέτως, διεκδικεί τα δικαιώματά της με το δημοκρατικότερο όπλο που παλεύουν να μας στερήσουν, με την ελευθερία του ΛΟΓΟΥ. Δηλαδή αν είναι λάθος τρόπος διεκδίκησης ο λόγος, τότε ποιος είναι ο σωστός, τα τανκς;
ΔιαγραφήΑρχικά να σου απαντήσω αγαπητέ/τη πως κανείς από αυτούς δεν θυσιάζει καριέρες. Η Άννα Κορακακη σπουδαζει Ειδική Αγωγή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, η Στεφανίδη σπουδάζει Νεύρο ψυχολογία στο Στάνφορντ ενώ ο Πετρουνιας Πολιτικές Επιστήμες στη Παντειο. Άρα όταν αποσύρονται από τον αθλητισμό δεν μένουν στον δρόμο. Επίσης θα πρέπει να ξαναδιαβάσεις το άρθρο μου και να δεις πόσες φορές έγραψα πόσο περήφανους μας έκανε η Άννα. Επίσης αναφέρθηκα και στα προπονητικα κέντρα που υπολειτουργουν στην Αθήνα και ότι είναι απαράδεκτο. Τέλος δεν μπορώ να καταλάβω την επίθεση σου, το ότι η Άννα από την πρώτη μέρα που πήρε το μετάλλιο δεν έδειξε καμία χαρά το μόνο που έκανε είναι να κατηγορεί. Όταν λοιπόν δεν έχεις σταματήσει στιγμή να κατηγορείς τους πάντες και κυρίως σε στιγμές που όπως έγραψα πρώτες ύλες λείπουν από νοσοκομεία και σχολεία χάνεις το δίκιο σου. Δεν είπα ποτέ ότι δεν έχει δίκιο είπα ότι με την συμπεριφορά της το έχασε. Τώρα αν αυτά που έγραψα σε θίξανε τόσο πολύ που πιστεύεις πως δεν θα έπρεπε να λέγομαι ούτε άνθρωπος τότε δεν έχω τι να πω. Μάλλον θα έπρεπε να σέβεσαι τις απόψεις άλλων κι ας μην συμφωνείς, γιατί ούτε έβρισα ούτε προσέβαλα ώστε να με χαρακτηρίζεις εμετικό. Συγνώμη για τις απόψεις μου δεν έχω ζητήσει ούτε και θα ζητήσω τώρα. Αυτά με πολλή εκτίμηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δικιο πολλη γκρινια ρε παιδι μου...Ας τα δεχομαστε ολα αδιαμαρτυρητα..Γιατι να φωναζουμε και να διεκδικουμε τα αυτονοητα;Και οι δικηγοροι που εκαναν τοσο καιρο απεργια υπερβολικοι ειναι.Δεν θα ηταν κακο στο μπλογκ να φιλτραρετε τους αρθρογραφους σας που και που.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήταν καλό επίσης κι εσύ να διαβάζεις μία και δύο φορές παραπάνω το άρθρο πριν σχολιάσεις. Δεν είπα πουθενά να δεχόμαστε τα πάντα αδιαμαρτυρητα. Ίσα ίσα αναφέρω πως το χρυσό της Άννας ήταν η καλύτερη ευκαιρία να το θιξουμε το ζήτημα των εγκαταστασεων. Αυτό που πολύ απλά είπα ήταν πως η Άννα με τον τρόπο που ζητάει το αυτονόητο χάνει το δίκιο της. Κουράζει..
Διαγραφή