Trump εναντίον Clinton: Ποιος βγήκε νικητής στο χθεσινό debate;

   Πριν από μερικές ώρες ολοκληρώθηκε το πρώτο debate των υποψηφίων για την Προεδρεία των ΗΠΑ: του Donald Trump του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, και της Hillary Clinton του Δημοκρατικού. Η πρώτη μάχη των δυο αντιπάλων διεξήχθη σε αίθουσα που διατέθηκε από το Hofstra University της Νέας Υόρκης, μπροστά σε κοινό 400 περίπου ατόμων. 350 από αυτούς, μάλιστα, ήταν φοιτητές του Πανεπιστημίου με πλήρη εκλογικά δικαιώματα- κι άρα μέλη του target group των νεαρών ψηφοφόρων, στο οποίο κυρίως στοχεύουν κι οι δυο υποψήφιοι. Υπολογίζεται, επιπλέον, πως το debate παρακολούθησαν από τις οθόνες τους πάνω από 100.000.000 θεατές: ποσοστό αντίστοιχο των μεγαλύτερων αμερικανικών αθλητικών διοργανώσεων, και ρεκόρ στην ιστορία των προεδρικών debates.

   Η πορεία της βραδιάς ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη. Η ικανοποίηση ήταν πρόδηλη στο πρόσωπο της Clinton, η οποία κάτι παραπάνω από ανυπομονούσε να απαντήσει στο, γνωστό πλέον, παραλήρημα του Trump. Προέβαλε μιαν άνετη περσόνα, εξοικειωμένη στον πολιτικό διάλογο, με οργανωμένο λόγο και βιώσιμες προτάσεις, ικανές να δώσουν λύση σε προβλήματα, όπως η ένταση του τρομοκρατικού κινδύνου κι η ανεργία. Η πρώην Υπουργός Εξωτερικών έδωσε έμφαση στο έργο της, κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Υπουργικό Συμβούλιο και τη Γερουσία, προωθώντας, παράλληλα, θέσεις αρμόζουσες στις ανάγκες της σύγχρονης διεθνούς πραγματικότητας. Και τα πήγε περίφημα.

   Αντίθετα, ο Trump φάνηκε ανίκανος να κυβερνήσει, ακατάλληλος να κρατήσει στα χέρια του κωδικούς εκτόξευσης πυρηνικών όπλων κι αδαής ως προς το διεθνές γίγνεσθαι. Ακόμη και σε απλά ζητήματα, όπως η υποχρέωση των συμμάχων του ΝΑΤΟ να τιμούν τη συμμαχία τους, φάνηκε να μην κατέχει ούτε το στοιχειώδες υπόβαθρο. Το μεγαλύτερο μέρος των απαντήσεών του αποτελούταν από θέσφατα και δογματικές θέσεις, χωρίς επιχειρήματα ή αποδείξεις- αυτό, στα διαλείμματα μεταξύ της αυτο-αποθέωσης και των αστήριχτων κατηγοριών κατά της αντιπάλου του. Τις σπάνιες στιγμές που εξέθετε ολοκληρωμένη συλλογιστική, την βάσιζε σε ασαφείς ή ψευδείς πληροφορίες, τις οποίες πιθανότατα άντλησε από την αρχική του σελίδα στο Twitter.
   Σε γενικές γραμμές, αυτό δεν ήταν ένα debate ανάμεσα σε έναν καλό κι έναν κακό πολιτικό, μα ανάμεσα σε μια έμπειρη πολιτικό κι ένα τρίχρονο. Στα δεξιά της οθόνης μια πετυχημένη δικηγόρος, πεπειραμένη γερουσιαστής και πρώην υπουργός με ιστορικό διαπραγματεύσεων σε πάνω από 100 χώρες. Στα αριστερά, ο κακομαθημένος γιος του πλούσιου μπαμπά του, που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με μερικά εκατομμύρια δολάρια, και κατάφερε να πτωχεύσει έξι φορές.
   Παρ' όλα αυτά, σήμερα το πρωί, ανεπίσημη δημοσκόπηση του CNBC με ως και 400.000 συμμετέχοντες, αναδεικνύει τον Trump ως νικητή του debate με 60%, προς 40% για την πρώην Πρώτη Κυρία. Αντίθετα αποτελέσματα παρουσιάζει η δημοσκόπηση του CNN (62% Clinton, 27% Trump, 11% αναποφάσιστοι), στην οποία όμως συμμετείχαν, σύμφωνα με δημοσιογράφο του καναλιού, περισσότεροι υποστηρικτές του κόμματος της Clinton.

   Δυστυχώς, εξετάζοντας κανείς αντικειμενικά την επίδοσή της, παρατηρεί πως, ανεξάρτητα από τις θέσεις της, δεν παρουσίασε τίποτα καινούριο- κάτι που θα μετέστρεφε, ίσως, μερίδα των αναποφάσιστων που γέρνουν προς τον Trump. Το πρόγραμμά της ήταν το ίδιο με αυτό που παρουσίασε και στα εσωκομματικά debates, με μια διαφορά: αντί να αξιοποιήσει τον τηλεοπτικό της χρόνο για να καταδείξει την έλλειψη επιχειρημάτων και τη φλυαρία του αντιπάλου της, τον αντιμετώπισε ως εξίσου ικανό συνομιλητή, κι απάντησε στις φανφάρες και τα πυροτεχνήματά του.

   Με αυτόν τον τρόπο, όμως, έδωσε στα λεγόμενά του τον χαρακτήρα επιχειρήματος, το οποίο επιδέχεται κι απάντησης. Με το να προσπαθήσει να φανεί πιο δυναμική και παθιασμένη από τον Trump, το μόνο που κατάφερε ήταν να παγιώσει την ακατάσχετη μπουρδολογία του ως πολιτικό λόγο, ο οποίος αξίζει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιος. Στην βεβαιότητά της πως μπορεί να τον αντιμετωπίσει ευθέως, εντέλει, του έδωσε πόντους, χωρίς να καταφέρει για τον εαυτό της ανάλογο κέρδος.
   Είναι πλέον κοινό μυστικό των φετινών αμερικανικών εκλογών πως οι υποστηρικτές του Trump κι οι αναποφάσιστοι που τον προτιμούν δεν έλκονται από την πολιτική του στάση, μα από έναν συνδυασμό λαϊφστάιλ και πατριωτικών εξάρσεων. Η καθαρή ανάπτυξη πολιτικών της Clinton σε ένα τέτοιο δημογραφικό ψηφοφόρων είναι απλώς βαρετή, ως κι ακατανόητη. Ο λόγος του Trump είναι απλούστερος, διαμορφωμένος σε μοτίβα και συνθήματα, και προσιτός στον μέσο (και λιγότερο ικανό) νου. Για το κοινό του, ο θεμελιωμένος αντίλογος της Clinton πετυχαίνει μόνο να τον καταξιώσει ως αντισυστημικό υποψήφιο, ο οποίος θα πάει κόντρα στις παραδοσιακές ελίτ. Κι ως τέτοιος είναι πιθανόν να κερδίσει περισσότερους αναποφάσιστους, ανενημέρωτους, ίσως, και με περιορισμένες γνώσεις σχετικά με την πραγματικότητα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

   Όπως παραδέχεται σχετικά στην Guardian ο πολιτικός αναλυτής και Ρεπουμπλικανός ακτιβιστής Christopher Barron, "το εξυπνότερο παιδί στην τάξη δεν κερδίζει διαγωνισμούς δημοφιλίας". Η Clinton απέδειξε πως, όντως, είναι εμπειρότερη κι ικανότερη από τον Trump, αλλά το κοινό στο οποίο απευθύνεται πλέον δεν εκτιμά τον πολιτικό ορθολογισμό. Τα πραγματικά αποτελέσματα του debate σε όλο το εύρος της κοινής γνώμης μένουν να φανούν.

Επιμέλεια : Γιώργος Γραμματόπουλος