10 Λόγοι που αγαπάμε την Αθήνα:

1. Γιατί είναι μια πόλη με ιστορία και αποτυπώσεις πολλών περιόδων . Κλασσική, σε κάποιο (μικρό) βαθμό βυζαντινή, νεοκλασική, ευρωπαϊκή, πασχίζει να αποποιηθεί τον ανατολικό και να ενστερνιστεί το δυτικό της χαρακτήρα, χωρίς να το καταφέρνει. Ξεχνάει μάλλον ότι αποτελεί, αν όχι λίκνο τότε σίγουρα κράμα και των δύο αυτών κόσμων.
   
   
2. Γιατί όσο και να το αρνούμαστε, σε πολλά θέματα είναι μια από τις πιο λειτουργικές πόλεις της Ελλάδας, τηρουμένων πάντα των αναλογιών ως προς την έκταση και το πληθυσμό της. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι η Αθήνα έχει μια από τις μεγαλύτερες αγορές, ανταγωνιστικές τιμές, καθώς και κάθε είδους υπηρεσία (χωρίς να εξαιρώ τις ιδιωτικές) που ενδεχομένως αναζητά κανείς; Αναμφίβολα υπάρχουν τομείς στους οποίους χωλαίνει, αλλά πριν βιαστούμε να την κατακρίνουμε πρέπει να αναλογιστούμε ότι είναι πραγματικά υδροκέφαλη.
3. Γιατί δεν αφήνει περιθώρια ανίας με την προϋπόθεση βέβαια να μην είσαι νωχελικός. Κάθε μέρα είναι δυνατό να ανακαλύψει κανείς μια νέα συνοικία, ένα νέο στέκι, μια νέα  δραστηριότητα, διαφορετική από την χθεσινή.
   
4. Γιατί παραμένει ζωντανή 24ώρες το 24ώρο κρατώντας σου συντροφιά από τα μεσάνυχτα μέχρι το χάραμα.
5. Γιατί είναι η πόλη των αντιφάσεων. Σύγχρονη χωρίς να χάνει τον διαχρονικό της χαρακτήρα, συνδυάζει το βουνό και τη θάλασσα, την ηρεμία με τη φασαρία, ενώ όσο απελπισμένα και να προσπαθεί να προβάλει μια εικόνα εκλεπτυσμένη, δεν παύει να είναι πνιγμένη μέσα στις έξεις και τα προβλήματα της. Και όπως συμβαίνει με καθετί πολυδιάστατο έγκειται στην κρίση του κατοίκου (ή επισκέπτη) να επιλέξει ποια πτυχή της θέλει να εξερευνήσει.
   
6. Γιατί ήταν, είναι και ελπίζουμε να παραμείνει μια πόλη των τεχνών. Διαψεύδοντας, όσους ισχυρίζονται ότι η άνθιση των τεχνών προϋποθέτει οικονομική ευημερία, η Αθήνα της κρίσης φαίνεται να ανακτά την καλλιτεχνική της δραστηριότητα. Ίσως να έχει να κάνει με το ότι οι δημόσιες δαπάνες πάνω στο τομέα υπήρξαν ανέκαθεν μικρές, οπότε ο καλλιτεχνικός κόσμος της πρωτεύουσας σε μια προσπάθεια να επιβιώσει έχει μάθει να ελίσσεται. Ίσως να φταίει το ότι η κρίση παρέχει μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Πολιτικοποιημένη, σατιρική, καταθλιπτική, επαγγελματική ή ερασιτεχνική η τέχνη είναι παρούσα, γεγονός που επαληθεύεται από τον πλήθος των θεατρικών παραστάσεων, των εκθέσεων και των festivals που οργανώνονται σε όλη την πρωτεύουσα.
   
7. Γιατί αν και μεγαλούπολη, που δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές (ίσως εκτός από τις θέσεις εργασίας), καταφέρνει να μην είναι απρόσωπη. Και μάλιστα το πρόσωπό της, αν και ταλαιπωρημένο, φωνακλάδικο και ενίοτε γκρινιάρικο, παραμένει φιλόξενο και ανεκτικό, γεγονός που μάλλον έχει να κάνει με την μοναδική ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της.
8. Γιατί προσπαθεί να προβάλει διάφορες κουλτούρες και αυτό μας αρέσει. Αν κάποια πόλη της Ελλάδας αξίζει τον όρο «πολυεθνική» τότε αυτή είναι αναμφίβολα η Αθήνα. Εναρμονιζόμενη με αυτόν τον χαρακτηρισμό, η πρωτεύουσα πλημμυρίζεται από μαγαζιά με εθνικό φαγητό και προϊόντα, που ξεπροβάλλουν με τον πιο απρόσμενο τρόπο στα πιο απομακρυσμένα στενά, κάνοντας κάθε γωνία της μια νέα έκπληξη. Δεδομένου ότι η εξοικείωση στην, ενίοτε δύσκολη, ιδέα της συνύπαρξης με ανθρώπους από διαφορετικά πολιτιστικά υπόβαθρα είναι μια ανάγκη που στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο επιτακτική, η τάση αυτή είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη.
   
9. Γιατί ζει βίους παράλληλους με τους Έλληνες. Η Αθήνα όσο καμία άλλη πόλη ζει στον παλμό των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων της χώρας, κάτι που δεν είναι καθόλου παράλογο αν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότερες από αυτές διαδραματίζονται σε αυτήν. Έτσι σε περιόδους ακμής ακτινοβολεί, σε περιόδους ύφεσης μαραζώνει.
10. Γιατί έχει χαρακτήρα. Αυταπόδεικτα μπορεί να μην είναι όμορφη εξαιτίας της τελειότητας της, αλλά είναι όμορφη εξαιτίας των ψεγαδιών της.

Αυτό που έχει να κάνει κανείς είναι να πάρει μια βαθιά ανάσα και να τρέξει μαζί της.

Από έναν αθεράπευτο θαυμαστή της Αθήνας.

Επιμέλεια: Παναγιώτης Κροντηράς