Μήπως Τελικά Πηγαίνουν Οι Γονείς Σχολείο;

Πολλές φοιτητοσυζητήσεις ,στις οποίες είχα πάρει μέρος, σε κάποια φάση κατέληγαν στα σχολικά μας χρόνια, στα μαθήματα και στις εργασίες που κάναμε όταν ήμασταν πιο μικροί. Και βεβαίως πάντα θα αναδυόταν το ερώτημα '' Σε βοήθαγαν εσένα οι γονείς σου στα μαθήματα; “. Και προφανώς και πρέπει οι γονείς να βοηθάνε τα παιδιά τους αλλά νομίζω ότι υπάρχουν περιπτώσεις που το παρακάνουν. Πάμε να δούμε μερικές.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Φαντάζομαι όλοι σε κάποια φάση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ( κυρίως στο Γυμνάσιο ) θα είχαμε μια εργασία στην οποία θα έπρεπε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, ή να γράψουμε για τα μνημεία κάποια χώρας ή για τα ήθη και τα έθιμα του δήμου μας. Αυτές οι εργασίες σε ένα μικρό βαθμό είναι οκ να γίνονται από τους γονείς ή τουλάχιστον να υπάρχει μια βοήθεια από τους γονείς. Γιατί αλλιώς δεν μπορούν να περατωθούν. Όταν όμως οι εργασίες είναι στο Δημοτικό και είναι ορθογραφία, ανάγνωση, γεωγραφία τότε οι γονείς το μόνο που θα πρέπει να κάνουν είναι απλά να ελέγχουν αν το παιδί τους γνωρίζει αυτά που του ζήτησε η δασκάλα του. Και όχι πχ να κάνουν όλοι την ορθογραφία αυτοί έτσι ώστε το παιδί τους να πάρει 10 στον έλεγχο, αλλά τελικά να μην ξέρει τίποτα.

ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ

Πάρα πολύ συχνό φαινόμενο είναι οι γονείς να απαιτούν την τελειότητα από τα παιδιά τους. Οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Ένας κακός βαθμός ,λοιπόν, δεν σημαίνει ότι το παιδί σας είναι χαζό ούτε ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Και επίσης πρέπει οι γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι δεν γίνεται τα παιδιά τους να είναι καλά σε όλα τα μαθήματα. Για αυτό σταματήστε να απαιτείται την τελειότητα στα πάντα. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του και αγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση.

ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι πιθανότητες να μεγαλώνετε τον επόμενο Αϊνστάιν είναι μικρές. Μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Το χειρότερο όμως από όλα είναι όταν οι γονείς προσπαθούν να κατευθύνουν το παιδί τους στο δικό τους τομέα απασχόλησης είτε επειδή θέλουν να αναλάβουν την οικογενειακή επιχείρηση είτε ( και αυτό είναι το χειρότερο ) επειδή θέλουν το παιδί τους να κάνει το επάγγελμα που δεν έκαναν ποτέ αυτοί. Απλά αφήστε τα παιδιά σας να βρουν μόνοι τους την κλίση τους και τα ενδιαφέροντα τους και ότι μα ότι επιλέξουν να κάνουν στη ζωή τους, υποστηρίξτε τα.

Υ.Γ. Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στους γονείς μου ( και κυρίως στη μητέρα μου ) που ενίοτε έκαναν τις εργασίες που βαριόμουνα να κάνω εγώ. Και ένα ευχαριστώ που ποτέ δεν με πίεσαν να κάνω κάτι που δεν μου άρεσε.

Επιμέλεια: Γιάννης Τσουβελεκάκης
https://athanatimousikiesti.blogspot.gr