Το 2016 μάλλον είναι η χρονιά των αποχαιρετισμών. Είπαμε αντίο σε αγαπημένους ηθοποιούς, τραγουδιστές και αθλητές. Σήμερα λοιπόν, στις 4 Ιουνίου το 2016 μας πήρε έναν ακόμα μεγάλο αθλητή, μια τρομερή προσωπικότητα.
Δεν ξέρω πως μπορώ να το εξηγήσω αλλά υπάρχουν πρόσωπα τα οποία όχι απλώς δεν τα έχεις ζήσει, αλλά όταν αυτά μεγαλουργούσαν εσύ δεν υπήρχες ούτε ως υπόνοια, παρολ'αυτά σε μαγνητίζουν. Μία τέτοια προσωπικότητα ήταν και ο Cassius Clay ή για το ευρύ κοινό Muhammad Ali.
Ο Cassius γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1942. Από την ηλικία κιόλας των δώδεκα έδειξε την αγάπη του για την πυγμαχία. Το ταλέντο του ήταν ολοφάνερο και σε ηλικία μόλις είκοσι ετών το όνομα του ακούστηκε σε όλο τον κόσμο. Ήταν το 1960 όταν στους Ολυμπιακούς της Ρώμης ο Cassius κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία Βαρέων Βαρών. Η καριέρα του είχε ανοδική πορεία και τέσσερα χρόνια αργότερα θα γινόταν Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία Βαρέων Βαρών απέναντι στον Sonny Liston. Λίγους μήνες αργότερα θα επηρεαζόταν από τον Malcolm Χ και θα ασπαζόταν το κίνημα του, αλλάζοντας το όνομα του σε Cassius Χ. Οι σχέσεις του όμως με τον Malcolm θα χαλούσαν και ο Cassius θα ασπαζόταν το Ισλάμ και συγκεκριμένα την οργάνωση των "Μαύρων Μουσουλμάνων" αλλάζοντας το όνομα του οριστικά σε Muhammad Ali.
Ο Ali υποστήριξε πως άλλαξε το όνομα του γιατί δεν μπορούσε πλέον να κουβαλά το όνομα ενός σκλάβου. Ξεκίνησε να μιλάει για τα δικαιώματα των μαύρων στην Αμερική προκαλώντας την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η απόλυτη ρίξη στις σχέσεις του Ali και της κυβέρνησης όμως ήρθε όταν ο πυγμάχος αρνήθηκε να καταταχθεί στο στρατό για να πολεμήσει στο πόλεμο του Βιετνάμ το 1966. Η κυβέρνηση του αφαίρεσε τον τίτλο του Παγκοσμίου Πρωταθλητή καθώς και την άδεια να αγωνίζεται.
Μετά από αυτά και με την υπόθεση φυλάκισης του να εκκρεμεί ο Ali έμεινε ανενεργός όσων αφορά την πυγμαχία αλλά όσων αφορά τα δικαιώματα των μαύρων και τον άδικο πόλεμο του Βιετνάμ ήταν ιδιαίτερα ενεργός. Όλα αυτά μέχρι το 1971. Όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ τον αθώωσε με ομοφωνία.
Την ίδια χρονιά θα διεκδικούσε ξανά τον τίτλο του Παγκοσμίου Πρωταθλητή αυτή την φορά απέναντι στον τότε πρωταθλητή Joe Frasier. Ο Ali όμως μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας από τα ρινγκ δεν τα κατάφερε απέναντι στον Frasier κι έχασε μετά από 15 γύρους στα σημεία, σε μία μάχη που ονομάστηκε "ο αγώνας του αιώνα". Θα αντιμετώπιζε ξανά τον Frasier τρία χρόνια αργότερα όταν ο τελευταίος είχε χάσει τον τίτλο από τον George Foreman. Ο Ali θα κέρδιζε τελικά τον Frasier στο δεύτερο τους αγώνα και έπειτα θα διεκδικούσε τον τίτλο από τον George Foreman.
Ο Ali θα διεκδικούσε τον τίτλο στο Ζαΐρ (σημερινό Κονγκό) σε έναν αγώνα που ονομάστηκε " The Rumble In The Jungle". Ο Ali θα κέρδιζε τελικά τον Foreman και θα έπαιρνε τον τίτλο. Μετά από αυτό θα ερχόταν ένας ακόμα αγώνας με τον Frasier στη Μανίλα γνωστός ως "Thrilla in Manila" όπου ο Ali θα ήταν και πάλι νικητής. Θα έχανε τον τίτλο ξανά το 1978 από τον Leo Spinks, θα γινόταν όμως ξανά πρωταθλητής εφτά μήνες μετά. Έτσι έγινε ο πρώτος πυγμάχος που θα είχε χάσει και είχε κερδίσει ξανά τον τίτλο του πρωταθλητή τρεις φορές. Τελικά ο Ali αποσύρθηκε οριστικά το 1981. Το 1984 προσβλήθηκε από την νόσο του Parkinson, η οποία προήλθε από τα πολλαπλά χτυπήματα που είχε δεχτεί κατά την διάρκεια της καριέρας του.
61 αγώνες, 56 νίκες και 37 νοκ άουτ. Ο Ali θεωρείται δικαίως ο μεγαλύτερος πυγμάχος στην ιστορία. Έφερε στο άθλημα ένα νέο τρόπο παιχνιδιού. Κούραζε και ζάλιζε τους αντιπάλους του με την κινητικότητα του, τους έκανε να χάνουν την ψυχραιμία τους στο παιχνίδι με το trash talking πριν αλλά και κατά την διάρκεια του αγώνα. Ήξερε όμως και πότε να αλλάζει το παιχνίδι του, όπως στο "The Rumble In The Jungle", που περίμενε στα σχοινιά των Foreman για εφτά γύρους πριν τον βγάλει νοκ άουτ στον όγδοο.
Θα ήταν άδικο όμως να περιορίσουμε το εκτόπισμα αυτής της περσόνας μόνο στο ποσό τεράστιος ήταν μέσα στο ρινγκ. Αυτό που κατάφερε ο Ali είναι μεγαλύτερο από κάθε ρινγκ. Δεν ήθελε να πολεμήσει στο Βιετνάμ γιατί όπως είχε πει: "Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τους Βιετκόγκ. Κανείς τους δεν με αποκάλεσε αράπη". Πάλεψε με το ίδιο το σύστημα και το έβγαλε νοκ άουτ. Πάλεψε με τον ρατσισμό και τον έβγαλε νοκ άουτ. Ενέπνευσε τον Martin Luther King, άλλαξε την ζωή του Karrem Abdul Jabbar και όπως είπε σήμερα ο LeBron James άλλαξε την ζωή κάθε αφρο-αμερικανού που ήθελε να πετύχει κάτι στη ζωή του.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν ο Muhammad Ali θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας και θα τον θαυμάζουμε. Goodbye Champ!
Επιμέλεια: Μάριος Μαύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ονοματεπώνυμο
το σχόλιό σας