Κάποια στιγμή θα παίξουν...

Η αλήθεια είναι πως αυτό το Euro δεν ξεκίνησε και με τους καλύτερους οιωνούς. Πλημμύρες σε όλη τη Γαλλία, απεργιακές κινητοποιήσεις με σχεδόν πλήρη παράλυση των πάντων, απειλές από τον ISIS  για τρομοκρατικά χτυπήματα. Και τα προβλήματα δε σταμάτησαν εκεί. Με την εκκίνηση του Euro, κεντρικοί δρόμοι μεγάλων πόλεων της Γαλλίας μετατράπηκαν σε ρινγκ, όπου φανατισμένοι- και μεθυσμένοι- οπαδοί εθνικών ομάδων συγκρούονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τις αστυνομικές δυνάμεις. Τώρα γιατί να πας να παρακολουθήσεις μία γιορτή του ποδοσφαίρου και να αρχίσεις να παίζεις ξύλο τόσο μανιασμένα, πραγματικά αδυνατώ να το σχολιάσω.

Και μέσα σε όλα αυτά, δε βλέπουμε μπάλα. Πραγματικά! Πόσα από τα παιχνίδια που έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής μας έχουν αποζημιώσει; Μάλλον λίγα για να μην πω ελάχιστα. Ας δούμε όμως κάποια πραγματάκια που παρουσιάζονται μέχρι στιγμής στις οθόνες μας.

- Καμία ομάδα, μέχρι στιγμής, δε δείχνει να υπερέχει φανερά από τις άλλες, ώστε να μας κάνει να τη χρίζουμε φαβορί για τον τίτλο. Σίγουρα η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ κάποιων ομάδων είναι προφανής( βλέπε για παράδειγμα Πορτογαλία- Ισλανδία),αλλά και πάλι αυτό δε φαίνεται πάντα στον αγωνιστικό χώρο.

- Πού είναι οι μεγάλες ομάδες; Δε νομίζω να πείθουν μέχρι στιγμής Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Αγγλία. Εκεί που περιμένεις η Γαλλία να βάλει 3-4 γκολ στο πρώτο παιχνίδι μέσα στο σπίτι της, κερδίζει με την ψυχή στο στόμα στο ΄89, ενώ η Γερμανία κινδυνεύει να φάει 3 γκολ στο πρώτο ημίχρονο με την Ουκρανία. Το δε Βέλγιο, που ήρθε με πολλές προσδοκίες στο θεσμό, παρουσιάζεται ακόμα χωρίς χημεία και ομοιογένεια.

- Πού είναι οι μεγάλοι παίχτες; Ζλάταν και Κριστιάνο μέχρι στιγμής αγνοούνται, αποτελώντας σκιά του καλού τους εαυτού, ενώ ο Πογκμπά κάνει πολύ κακό πρώτο παιχνίδι και μπαίνει αλλαγή στο δεύτερο. Μόνο ο Μπέιλ ξεχωρίζει μέχρι στιγμής.

- Πού είναι οι επιθέσεις φωτιά; Καμία ομάδα δεν διαθέτει κάτι τέτοιο, όπως η Ισπανία του 2008 και του 2012, που ήξερες ότι θα σε ανταμείψει με τον τρόπο παιξίματός της. Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε είναι μάλλον κλειστές άμυνες και εμφανή έλλειψη δημιουργίας από πολλές ομάδες.

Και όλα αυτά σε τι μεταφράζονται; Σε έλλειψη θεάματος. Δεν έχει ονομαστεί αδικαιολόγητα, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ως το Εuro του under. Ας ελπίσουμε σε πρώτο επίπεδο ότι όλα τα εξωτερικά προβλήματα θα αντιμετωπιστούν επαρκώς και σε ένα δεύτερο ότι σιγά σιγά οι ομάδες θα αρχίσουν να δένουν και να παρουσιάζουν καλύτερο πρόσωπο. Η επόμενη φάση θα μας δείξει πολλά.

ΥΓ1: Ας μην υποτιμάμε την Ιταλία. Είναι ομάδα με μέταλλο και με μεγάλο ρόστερ, όχι σπουδαίων, αλλά σχεδόν ισάξιων μεταξύ τους παιχτών. Αν συνυπολογίσουμε ότι δεν υπάρχουν ομάδες που εμφανώς ξεχωρίζουν από τις άλλες, γιατί να μην κάνει το θαύμα και να φτάσει ψηλά…Ας το κάνει μόνο για το Μπουφόν!!!

ΥΓ2: Το λογικό είναι ότι στην κορυφή θα φτάσει είτε η Γαλλία είτε η Γερμανία. Μένει να αποδειχθεί.

Ας ευχηθώ καλή απόλαυση!

1η εικόνα: www.contra.gr

2η εικόνα: www.ert.gr

Επιμέλεια: Χρήστος Κωστόπουλος