2 Μαρτίου 2016, στο -κυριολεκτικά και μεταφορικά- φλεγόμενο στάδιο της Τούμπας διεξάγεται ο ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Οι νωπές μνήμες από τον επίσης εκρηκτικό ημιτελικό του 2014, που αποτέλεσε δυσφήμιση του αθλήματος με χειροδικίες μεταξύ ποδοσφαιριστών, εισβολή οπαδών και συμπλοκές αυτών ακόμη και με παίκτες του Ολυμπιακού, καθώς και οι ήδη διοικητικώς τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο ομάδων, προμήνυαν αυτό που θα επακολουθούσε στον αγωνιστικό χώρο. Ενώ λοιπόν ο αγώνας έβαινε προς το τέλος και όλα έδειχναν ότι είχαν αποφευχθεί τα έκτροπα, ένα πέναλτυ που δεν δόθηκε ποτέ και η αποβολή του Μακ οδήγησαν την κατάσταση στα άκρα, με τους θερμόαιμους οπαδούς του ΠΑΟΚ να επεμβαίνουν, η Τούμπα να σείεται από το μένος των βανδάλων και τους ερυθρόλευκους να φυγαδεύονται κακήν κακώς, σε ένα ματς που προφανώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Η αντίδραση από τον υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, υπήρξε τόσο άμεση όσο και ακραία : αποφάσισε την οριστική ματαίωση του Κυπέλλου Ελλάδος, κάτι πρωτοφανές στα ποδοσφαιρικά χρονικά της χώρας, και ταυτόχρονα αιτήθηκε την άμεση ψήφιση του αθλητικού νομοσχεδίου που εισηγείται ο ίδιος, με το οποίο στοχεύει στην πάταξη της τυφλής οπαδικής βίας, λαμβάνοντας δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο, ενδελεχή έλεγχο των οπαδικών συνδέσμων, συχνά αποδειχθέντων ως εστίες διακίνησης ναρκωτικών και ορμητήρια για τους παραβατικούς φιλάθλους της εκάστοτε ομάδας, καταστολή φαινομένων χρήσης αναβολικών ουσιών (ντόπινγκ) με αξιοσημείωτες πειθαρχικές κυρώσεις, δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στα γήπεδα και ούτω καθεξής.
Ωστόσο, η ομοσπονδιακή αλλά και η εγχώρια συναίνεση δεν φάνηκε να επιτυγχάνεται από την πρώτη στιγμή. Οι διεθνείς φορείς, FIFA και UEFA, καθώς και η ΕΠΟ, εξέφρασαν εξ αρχής τις αμφιβολίες τους για τις βαθιές τομές που επιχειρεί να εισαγάγει με το ανατρεπτικό του νομοσχέδιο ο Σ. Κοντονής, αφενός ως προς το σκέλος των ποινών για το ζήτημα του ντόπινγκ και αφετέρου για την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των ρυθμίσεων και αντιπρότειναν ως ευχερέστερη λύση την εξέταση των εν λόγω παθογενειών από ειδικές εξουσιοδοτημένες από την FIFA και UEFA επιτροπές. Παρ'όλα αυτά, η πιο θεμελιώδης και πιθανόν αγεφύρωτη διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών δεν είναι άλλη από την οριστική διακοπή του Κυπέλλου. Οι θεσμοί κατέστησαν σαφές στον Έλληνα υφυπουργό ότι ενδεχόμενη μη συμμόρφωση των αρχών μας με τους κανονισμούς που διέπουν την FIFA και την UEFA επισύρει σημαντικές κυρώσεις.
Το κόστος του επαπειλούμενου ποδοσφαιρικού Grexit κρίνεται ανυπολόγιστο και θα κλονίσει, αν μη τι άλλο, συθέμελα τον ελληνικό αθλητισμό ως αδιαίρετο σύνολο και όχι αποκλειστικά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η εθνική ομάδα δεν θα μπορεί να συμμετάσχει σε καμία διεθνή διοργάνωση, ούτε καν σε φιλικούς αγώνες, οι ΠΑΕ δεν θα δικαιούνται συμμετοχής σε διασυλλογικές διοργανώσεις, οι μεταγραφές ποδοσφαιριστών από το εξωτερικό θα αποβούν ανέφικτες ενώ προφανώς θα παρατηρηθεί κύμα μαζικής φυγής των περισσότερων παικτών για ξένες ομάδες. Επιπλέον, δεν θα είναι δυνατός ο ορισμός Έλληνα διαιτητή σε διεθνείς αγώνες, οι χορηγοί θα σπεύσουν να αποσύρουν τις επενδύσεις τους από ένα ουσιαστικά χρεοκοπημένο πρωτάθλημα και μοιραία η ΕΠΟ θα παρακμάσει λόγω οικονομικών προβλημάτων και το κράτος θα απολέσει διόλου ευκαταφρόνητα φορολογικά έσοδα.
Όλα αυτά κάνουν κάθε εχέφρονα φίλαθλο αλλά και Έλληνα πολίτη, παντελώς αδιάφορο για το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, να προβληματιστεί : είναι σοφή κίνηση να θυσιάσεις στον βωμό των προσωπικών σου επιδιώξεων για ''κάθαρση'' μια ολόκληρη ''βιομηχανία'' που συμβάλλει στην οικονομία της χώρας ποικιλοτρόπως, ένα δρώμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχαγωγία του μέσου Έλληνα; Αναλογίζεται άραγε ο υπουργός που επεκτείνει και στο ποδόσφαιρο την καταστροφική πολιτική του κόμματός του, ότι η αδιαπραγμάτευτη ρήξη, η οπισθοδρόμηση πολλών δεκαετιών και ο απευκταίος απομονωτισμός, προς επίρρωση του δικού του πολιτικού εγωισμού, δεν συνιστά πάντα λύση; Αυτό μένει να το δείξει η ιστορία.
Επιμέλεια : Κωνσταντίνος Πούλιος
Η αντίδραση από τον υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, υπήρξε τόσο άμεση όσο και ακραία : αποφάσισε την οριστική ματαίωση του Κυπέλλου Ελλάδος, κάτι πρωτοφανές στα ποδοσφαιρικά χρονικά της χώρας, και ταυτόχρονα αιτήθηκε την άμεση ψήφιση του αθλητικού νομοσχεδίου που εισηγείται ο ίδιος, με το οποίο στοχεύει στην πάταξη της τυφλής οπαδικής βίας, λαμβάνοντας δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο, ενδελεχή έλεγχο των οπαδικών συνδέσμων, συχνά αποδειχθέντων ως εστίες διακίνησης ναρκωτικών και ορμητήρια για τους παραβατικούς φιλάθλους της εκάστοτε ομάδας, καταστολή φαινομένων χρήσης αναβολικών ουσιών (ντόπινγκ) με αξιοσημείωτες πειθαρχικές κυρώσεις, δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στα γήπεδα και ούτω καθεξής.
Ωστόσο, η ομοσπονδιακή αλλά και η εγχώρια συναίνεση δεν φάνηκε να επιτυγχάνεται από την πρώτη στιγμή. Οι διεθνείς φορείς, FIFA και UEFA, καθώς και η ΕΠΟ, εξέφρασαν εξ αρχής τις αμφιβολίες τους για τις βαθιές τομές που επιχειρεί να εισαγάγει με το ανατρεπτικό του νομοσχέδιο ο Σ. Κοντονής, αφενός ως προς το σκέλος των ποινών για το ζήτημα του ντόπινγκ και αφετέρου για την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής των ρυθμίσεων και αντιπρότειναν ως ευχερέστερη λύση την εξέταση των εν λόγω παθογενειών από ειδικές εξουσιοδοτημένες από την FIFA και UEFA επιτροπές. Παρ'όλα αυτά, η πιο θεμελιώδης και πιθανόν αγεφύρωτη διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών δεν είναι άλλη από την οριστική διακοπή του Κυπέλλου. Οι θεσμοί κατέστησαν σαφές στον Έλληνα υφυπουργό ότι ενδεχόμενη μη συμμόρφωση των αρχών μας με τους κανονισμούς που διέπουν την FIFA και την UEFA επισύρει σημαντικές κυρώσεις.
Το κόστος του επαπειλούμενου ποδοσφαιρικού Grexit κρίνεται ανυπολόγιστο και θα κλονίσει, αν μη τι άλλο, συθέμελα τον ελληνικό αθλητισμό ως αδιαίρετο σύνολο και όχι αποκλειστικά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η εθνική ομάδα δεν θα μπορεί να συμμετάσχει σε καμία διεθνή διοργάνωση, ούτε καν σε φιλικούς αγώνες, οι ΠΑΕ δεν θα δικαιούνται συμμετοχής σε διασυλλογικές διοργανώσεις, οι μεταγραφές ποδοσφαιριστών από το εξωτερικό θα αποβούν ανέφικτες ενώ προφανώς θα παρατηρηθεί κύμα μαζικής φυγής των περισσότερων παικτών για ξένες ομάδες. Επιπλέον, δεν θα είναι δυνατός ο ορισμός Έλληνα διαιτητή σε διεθνείς αγώνες, οι χορηγοί θα σπεύσουν να αποσύρουν τις επενδύσεις τους από ένα ουσιαστικά χρεοκοπημένο πρωτάθλημα και μοιραία η ΕΠΟ θα παρακμάσει λόγω οικονομικών προβλημάτων και το κράτος θα απολέσει διόλου ευκαταφρόνητα φορολογικά έσοδα.
Όλα αυτά κάνουν κάθε εχέφρονα φίλαθλο αλλά και Έλληνα πολίτη, παντελώς αδιάφορο για το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, να προβληματιστεί : είναι σοφή κίνηση να θυσιάσεις στον βωμό των προσωπικών σου επιδιώξεων για ''κάθαρση'' μια ολόκληρη ''βιομηχανία'' που συμβάλλει στην οικονομία της χώρας ποικιλοτρόπως, ένα δρώμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχαγωγία του μέσου Έλληνα; Αναλογίζεται άραγε ο υπουργός που επεκτείνει και στο ποδόσφαιρο την καταστροφική πολιτική του κόμματός του, ότι η αδιαπραγμάτευτη ρήξη, η οπισθοδρόμηση πολλών δεκαετιών και ο απευκταίος απομονωτισμός, προς επίρρωση του δικού του πολιτικού εγωισμού, δεν συνιστά πάντα λύση; Αυτό μένει να το δείξει η ιστορία.
Επιμέλεια : Κωνσταντίνος Πούλιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ονοματεπώνυμο
το σχόλιό σας