Ένας Τελικός Με Πικρή Γευση...

Η ΑΕΚ επέστρεψε και επέστρεψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Μετά τον εφιάλτη του υποβιβασμού, στο ίδιο γήπεδο όπου γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, η «Ένωση» σήκωσε το Κύπελλο μετά από πέντε χρόνια! Η ομάδα του Στέλιου Μανωλά ήταν καλύτερη από τον Ολυμπιακό, νίκησε 2-1 και κατέκτησε δικαιότατα το Κύπελλο.Και παρόλα αυτά πρέπει να ομολογήσω πως ο τελικός αυτός με άφησε με μία πικρή γεύση στο στόμα.

Ας ξεκινήσουμε,όμως, πρώτα με τα αγωνιστικά. Οι «κιτρινόμαυροι» παρουσιάστηκαν πιο έτοιμοι τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά, και ήταν κυρίαρχοι σε όλοι την διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου σκοράροντας κιόλας με τον Μάνταλο στο 38'. Στο 2ο ημίχρονο η ΑΕΚ συνέχισε να είναι καλύτερη του Ολυμπιακού και στο 51΄έκανε το σκορ 0-2 με το πολύ ωραίο πλασέ στου Djebour. Οι ερυθρόλευκοι άρχισαν πάρα πολύ να ξυπνήσουν και έκαναν την πρώτη τους καλή ευκαιρία στο 80' με τον Mazuaku. Ενώ μείωσαν σε 1-2 στο 84 με τον Chori Dominguez. Tο γκολ του Chori όμως δεν ήταν αρκετό για την ομάδα του Πειραιά η οποία δεν κατάφερε να κλείσει τη season με double. Όσον αφορά τη διατησία είδαμε μια από τις κορυφαίες διαιτησίες στην ιστορία των τελικών του Κυπέλλου Ελλάδος. Πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις και το παραμικρό λάθος του Σιδηρόπουλου και των βοηθών του. Ο διεθνής ρέφερι είναι άξιος συγχαρητηρίων όπως και οι βοηθοί του.

Πάμε να κοιτάξουμε και λίγο τους εξωαγωνιστικούς παράγοντες. Αρχικά υπήρχε μια γενικότερη αδιαφορία σχετικά με τον Τελικό του Κυπέλλου. Το οποίο ήταν απόλυτο λογικό καθώς μιλάμε για ένα τελικό που πήγαινε από αναβολή σε αναβολή και έπρεπε να διεξαχθεί σε άδειο γήπεδο καθώς όλοι γνώριζαν ότι θα υπήρχαν επεισόδια μεταξύ των οπαδών των 2 ομάδων σε περίπτωση που ο τελικός διεξαγόταν υπό κανονικές συνθήκες. Με τους μόνους που πανηγύριζαν να είναι οι παίχτες και οι λιγοστοί καλεσμένοι που βρίσκονταν στο γήπεδο. Μη δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους οπαδούς να χαρούν με την ομάδα τους και να δημιουργήσουν μια ωραία ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Μια άοσμη και άγευστη εικόνα που δεν αρμόζει σε καμία περίπτωση σε αυτό που θέλουμε να αποκαλούμε ελληνικό ποδόσφαιρο. Λευκά καθίσματα, καμία απολύτως ατμόσφαιρα και ένας τελικός μεταξύ ολίγων. Με λίγα λόγια όπως δεν θέλουμε να βλέπουμε τα παιχνίδια που κρίνουν τρόπαια.

Τα μοναδικά θετικά στοιχεία που μπορούμε να κρατήσουμε από τον τελικό αυτόν είναι το χειροκρότημα των παιχτών του Ολυμπιακού κατά τη διάρκεια της απονομής του τροπαίου στην ΑΕΚ αλλά και το πανέμορφο, πραγματικά, φιλί του Chori Dominquez στην κόρη του Buananote. Τέτοιες εικόνες πρέπει να βλέπουμε σε έναν τελικό ,αλλά και σε κάθε ματς, και όχι 2 ομάδες να αγωνίζονται σε ένα άδειο γήπεδο χωρίς φιλάθλους.

Επιμέλεια: Τσουβελεκάκης Γιάννης

https://athanatimousikiesti.blogspot.gr