Είναι μία από τις συζητήσεις που έχω κάνει άπειρες φορές στη ζωή μου, σε χαλαρές κουβέντες με φίλους. Ξέρετε, σε σπίτι μετά τις 2 το πρωί έχοντας πιει και λίγο παραπάνω, νομίζουμε ότι είμαστε κάτι μεταξύ Νίτσε και Ράσελ και τότε ξεκινάνε όλες αυτές οι τρομερές φιλοσοφικές συζητήσεις. Η συζήτηση όμως με το ερώτημα του τίτλου, προφανώς δεν έχει γίνει μόνο από την παρέα μου, αλλά αποτελεί παγκόσμιο αντικείμενο τόσο αντικρουόμενης επιχειρηματολογίας όσο και επιστημονικής έρευνας, στους τομείς ιδιαίτερα της Βιολογίας, της Γενετικής αλλά και της Ψυχιατρικής. Το άρθρο ασχολείται με τους ομοφυλόφιλους άντρες διότι οι περιορισμένες γνώσεις μου, δεν περιλαμβάνουν την αντίστοιχη κατηγορία γυναικών. Λοιπόν gay γεννιέσαι η γίνεσαι;
Ας ξεκινήσουμε από την επιστημονική πλευρά. Το Νοέμβριο του 2014 στις Η.Π.Α. , ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα έρευνα, σχετικά με το εν λόγω ερώτημα, η οποία διενεργήθηκε από τον επικεφαλής του Ερευνητικού Ινστιτούτου NorthWestern του Ιλινόις και ψυχολόγο Μάικλ Μπέιλι και τον ψυχίατρο ΄Αλαν Σάντερς. Σε αυτή την έρευνα μελετήθηκε το DNA μέσω αίματος και σάλιου, 409 διαφορετικών ζευγαριών διδύμων αδελφών, δηλαδή 818 άτομα. Στους gay αδερφούς ανιχνεύτηκαν δύο κοινές περιοχές, οι οποίες συνδέονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Η μία βρίσκεται στο χρωμόσωμα Χ και ονομάζεται Xq28 και η άλλη στο 8 με όνομα 8q12. Μπορεί να μην αποδείχτηκε ότι υπάρχουν gay γονίδια αλλά αυτή η νέα μελέτη φανερώνει την ύπαρξη γενετικής προδιάθεσης, η οποία όταν συνδυαστεί με συγκεκριμένες περιβαλλοντικές επιρροές κάνει έναν άνθρωπο ομοφυλόφιλο. Ο ίδιος ο Σάντερς δήλωσε ότι η έρευνα αυτή "υπονομεύει την αντίληψη ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός αποτελεί επιλογή" ενώ πρόσθεσε ότι ο τελευταίος είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος και εξαρτάται από παράγοντες τόσο περιβαλλοντικούς όσο και γενετικούς.
Υπάρχει πλήθος ακόμα ερευνών όπως του Καθηγητή Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των Η.Π.Α., Χάμερ το 1993, (που κατέληξε στο επιπρόσθετο συμπέρασμα ότι ακόμα και μακρινοί συγγενείς ενός ομοφυλοφίλου, όπως θείοι και ξαδέρφια, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι gay από το μέσο όρο), του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, αλλά και απόψεων όπως του νευρολόγου δόκτωρ Τζερόμ Γκολντστάιν και του βιολόγου δόκτωρ Καζί Ραχμάν, που συντάσσονται με τη θέση ότι η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη.
Έλα μωρέ, θα πείτε κάποιοι, υποθέσεις κάνουν όλοι, στην πραγματικότητα καμία μελέτη δεν έχει καταλήξει με ακρίβεια στο συμπέρασμα της εκ γενετούς ομοφυλοφιλίας, οι περισσότερες μιλούν για προδιάθεση, και οι ειδικοί εκφέρουν άποψη με βάση όσα ξέρουν μέχρι τώρα δεν έχει φτάσει ακόμα η γνώση τους σ αυτό το στάδιο. Άρα μένει χώρος για να κάνω ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα. Να επιχειρηματολογήσω.
Όλοι οι gay που έχω γνωρίσει μέχρι σήμερα ήταν από τη γέννησή τους ομοφυλόφιλοι. Προφανώς όμως η λειψή προσωπική μου εμπειρία δεν έχει ιδιαίτερη αξία, οπότε ας το δούμε πρακτικά. Όσοι λέτε ότι το επιλέγεις τι εννοείτε ακριβώς; Ότι ένα αγόρι στην παιδική ηλικία επέλεξε από όλα τα πρότυπα που προβάλλονται τόσο στο περιβάλλον του (όπως τα δώρα από συγγενείς π.χ. αμάξια μπάλες κλπ) όσο και στην τηλεόραση ( αστυνομικός, στρατιώτης, ήρωας, ακόμα και στα κινούμενα σχέδια όπως power ranger) το απομονωμένο και καθόλα ανόμοιο με τα υπόλοιπα gay πρότυπο; Ακόμα και το επιχείρημα ότι έγινε ομοφυλόφιλος, επειδή μεγάλωσε σε σπίτι με γυναίκες μου φαίνεται αβάσιμο. Λες και δεν βρήκε φίλους, δεν γνώρισε άλλους ανθρώπους αλλά τα μόνα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούσε ήταν η μάνα του και η αδερφή του; Ακόμα κι έτσι να ήταν, ξέρουμε ότι η μέση Ελληνίδα μάνα θεωρεί τον γιόκα της, τον επιβήτορα των 5 ηπείρων και των 7 θαλασσών, οπότε λίγο δύσκολα να μην προσέξει το περιβάλλον του. Ειδικά στην παιδική ηλικία η συντριπτική πλειονότητα τόσο των προτύπων όσο και των αλληλεπιδράσεων ενός αγοριού, είναι είτε άσχετες είτε και εχθρικές απέναντι στους ομοφυλόφιλους. (Ο πατέρας πάει το παιδί του για ποδόσφαιρο, του μιλάει για κορίτσια, του μιλάει άσχημα για τους ομοφυλόφιλους κλπ ).
Αλλά αφήστε την παιδική ηλικία αν δε σας κάλυψα. Το επιλέγουν στην εφηβική; Υποστηρίζετε ότι σε μία κοινωνία που το να γίνεις gay σημαίνει δυστυχώς ότι θα πέσεις θύμα ρατσισμού και σεξισμού από σημαντικό μερίδιο της κοινωνίας κάποιος το επιλέγει ; Κάποιος επιλέγει δηλαδή να ρισκάρει να τον διώξουν οι γονείς του από το σπίτι (σύνηθες φαινόμενο με τα gay παιδιά). Κάποιος επιλέγει να κρύβει τη σεξουαλικότητα του στα πρότυπα του 1950 φοβούμενος την κοινωνική αποδοκιμασία ενώ όλα τα υπόλοιπα ζευγαράκια την προβάλλουν ελεύθερα και όπου τους αρέσει. Υπάρχουν εργοδότες οι οποίοι δεν δίνουν δουλειά σε άτομα που καταλαβαίνουν ότι είναι gay ( ναι κι όμως έχουμε νεατερνταλς στην κοινωνία μας, το ξέρατε ήδη). Με λίγα λόγια, γιατί να επιλέξεις να υποστείς όλη την κοινωνική κατακραυγή και καταπίεση μιας κοινωνίας η οποία δυστυχώς απέναντι στους ομοφυλόφιλους θυμίζει φυλή της εποχής των σπηλαίων;
Θα μου πείτε, ρε Λάμπρο δεν επιλέγεις έτσι, απλώς κάποια στιγμή στη ζωή σου, εξαιτίας των επιρροών σου, αποφασίζεις ότι αυτός που θες για σύντροφο είναι άντρας και όχι γυναίκα. Άρα έχεις την προδιάθεση εκ γενετής για να το αποφασίσεις αυτό, θα σας πω εγώ, όπως έχουν αποδείξει οι έρευνες που αναφέραμε ανωτέρω. Διαφορετικά όλοι οι straight με ανάλογες επιδράσεις, θα γίνονταν gay. Τη μικρή γραμμή διαφοροποίησης , του ποιος τελικά έχοντας συγκεκριμένο περιβάλλον γύρω του θα γίνει ομοφυλόφιλος, την εντοπίζουμε στην προδιάθεση που απέδειξαν οι προαναφερθείσες έρευνες. Τώρα τι να σας πω. Αν μιλάμε για τόσο open-minded ανθρώπους που δε τους νοιάζει να δοκιμάσουν τα πάντα και εν τέλει επιλέγουν άντρα, γιατί τους αρέσει περισσότερο, οκ μπορεί να υπάρχουν μερικοί, αλλά πιστεύω ότι αποτελούν τη μειονότητα.
Και προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τη showbiz έτσι. Το ότι διάφοροι άντρες straight επέλεξαν να ξαπλώσουν στο κρεβάτι με τον Χ υψηλά ιστάμενο ομοφυλόφιλο για να αναδειχθούν στο χώρο τους δε τους καθιστά gay. Τους καθιστά αχαρακτήριστους. Δεν συνιστά αυτό αλλαγή των σεξουαλικών προτιμήσεων. Προσωπικά το θεωρώ αποτέλεσμα ηλιθιότητας,γελοιότητας και ναρκωτικών.
Που καταλήγουμε ; Gay γεννιέσαι. Και δε σηκώνω κουβέντα. Όχι εντάξει αστειεύομαι, ή μάλλον όχι.
ΥΓ 1: Οι ομοφυλόφιλοι μέσα από χρόνιες διεκδικήσεις έχουν καταφέρει πολλά, έχουν κερδίσει πολλά από τα δικαιώματα που οι φασιστικές κοινωνίες μας τους είχαν αφαιρέσει (όπως ο γάμος) αλλά έχουν δρόμο ακόμα. Όσοι gay κυκλοφορείτε στο δρόμο με ροζ στολή μονόκερου, γυμνοί, φορώντας στραπόν, απλά δίνετε φωνή και ενισχύετε τις ρατσιστικές τάξεις που υποστηρίζουν ότι πρέπει να καίγεστε στην πυρά εξαιτίας των σεξουαλικών σας προτιμήσεων όπως στο μεσαίωνα. Προφανώς δικαίωμά σας, όμως κάνετε κακό στον εαυτό σας και στους υπόλοιπους gay που το μόνο που ζητούν είναι ίσα δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους. Ξέρω ότι ήταν άσχετο με το κυρίως θέμα αλλά ήθελα να το πω, διότι λυπούμαι να βλέπω μία κοινωνική ομάδα, της οποίας τα προφανή αιτήματα δεν ικανοποιούνται λόγω ακραίων στοιχείων που δίνουν πάτημα στους ακραίους της απέναντι όχθης.
ΥΓ 2: Το άρθρο δεν έχει πρόθεση να προσβάλλει ή να κατηγοριοποιήσει τους ανθρώπους. Το συγκεκριμένο ερώτημα μπαίνει στα πλαίσια μιας κοινωνικής ομάδας στην οποία και αναφέρομαι, ούτε την απομονώνω ούτε την περιθωριοποιώ. Αν και ξέρω, ότι αν κάποιος είναι αρνητικά προκατειλημμένος, θα βρει τον τρόπο να προσβληθεί.
Επιμέλεια : Λάμπρος Αναστασό
Ας ξεκινήσουμε από την επιστημονική πλευρά. Το Νοέμβριο του 2014 στις Η.Π.Α. , ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα έρευνα, σχετικά με το εν λόγω ερώτημα, η οποία διενεργήθηκε από τον επικεφαλής του Ερευνητικού Ινστιτούτου NorthWestern του Ιλινόις και ψυχολόγο Μάικλ Μπέιλι και τον ψυχίατρο ΄Αλαν Σάντερς. Σε αυτή την έρευνα μελετήθηκε το DNA μέσω αίματος και σάλιου, 409 διαφορετικών ζευγαριών διδύμων αδελφών, δηλαδή 818 άτομα. Στους gay αδερφούς ανιχνεύτηκαν δύο κοινές περιοχές, οι οποίες συνδέονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Η μία βρίσκεται στο χρωμόσωμα Χ και ονομάζεται Xq28 και η άλλη στο 8 με όνομα 8q12. Μπορεί να μην αποδείχτηκε ότι υπάρχουν gay γονίδια αλλά αυτή η νέα μελέτη φανερώνει την ύπαρξη γενετικής προδιάθεσης, η οποία όταν συνδυαστεί με συγκεκριμένες περιβαλλοντικές επιρροές κάνει έναν άνθρωπο ομοφυλόφιλο. Ο ίδιος ο Σάντερς δήλωσε ότι η έρευνα αυτή "υπονομεύει την αντίληψη ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός αποτελεί επιλογή" ενώ πρόσθεσε ότι ο τελευταίος είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος και εξαρτάται από παράγοντες τόσο περιβαλλοντικούς όσο και γενετικούς.
Υπάρχει πλήθος ακόμα ερευνών όπως του Καθηγητή Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των Η.Π.Α., Χάμερ το 1993, (που κατέληξε στο επιπρόσθετο συμπέρασμα ότι ακόμα και μακρινοί συγγενείς ενός ομοφυλοφίλου, όπως θείοι και ξαδέρφια, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι gay από το μέσο όρο), του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, αλλά και απόψεων όπως του νευρολόγου δόκτωρ Τζερόμ Γκολντστάιν και του βιολόγου δόκτωρ Καζί Ραχμάν, που συντάσσονται με τη θέση ότι η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη.
Έλα μωρέ, θα πείτε κάποιοι, υποθέσεις κάνουν όλοι, στην πραγματικότητα καμία μελέτη δεν έχει καταλήξει με ακρίβεια στο συμπέρασμα της εκ γενετούς ομοφυλοφιλίας, οι περισσότερες μιλούν για προδιάθεση, και οι ειδικοί εκφέρουν άποψη με βάση όσα ξέρουν μέχρι τώρα δεν έχει φτάσει ακόμα η γνώση τους σ αυτό το στάδιο. Άρα μένει χώρος για να κάνω ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα. Να επιχειρηματολογήσω.
Όλοι οι gay που έχω γνωρίσει μέχρι σήμερα ήταν από τη γέννησή τους ομοφυλόφιλοι. Προφανώς όμως η λειψή προσωπική μου εμπειρία δεν έχει ιδιαίτερη αξία, οπότε ας το δούμε πρακτικά. Όσοι λέτε ότι το επιλέγεις τι εννοείτε ακριβώς; Ότι ένα αγόρι στην παιδική ηλικία επέλεξε από όλα τα πρότυπα που προβάλλονται τόσο στο περιβάλλον του (όπως τα δώρα από συγγενείς π.χ. αμάξια μπάλες κλπ) όσο και στην τηλεόραση ( αστυνομικός, στρατιώτης, ήρωας, ακόμα και στα κινούμενα σχέδια όπως power ranger) το απομονωμένο και καθόλα ανόμοιο με τα υπόλοιπα gay πρότυπο; Ακόμα και το επιχείρημα ότι έγινε ομοφυλόφιλος, επειδή μεγάλωσε σε σπίτι με γυναίκες μου φαίνεται αβάσιμο. Λες και δεν βρήκε φίλους, δεν γνώρισε άλλους ανθρώπους αλλά τα μόνα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούσε ήταν η μάνα του και η αδερφή του; Ακόμα κι έτσι να ήταν, ξέρουμε ότι η μέση Ελληνίδα μάνα θεωρεί τον γιόκα της, τον επιβήτορα των 5 ηπείρων και των 7 θαλασσών, οπότε λίγο δύσκολα να μην προσέξει το περιβάλλον του. Ειδικά στην παιδική ηλικία η συντριπτική πλειονότητα τόσο των προτύπων όσο και των αλληλεπιδράσεων ενός αγοριού, είναι είτε άσχετες είτε και εχθρικές απέναντι στους ομοφυλόφιλους. (Ο πατέρας πάει το παιδί του για ποδόσφαιρο, του μιλάει για κορίτσια, του μιλάει άσχημα για τους ομοφυλόφιλους κλπ ).
Αλλά αφήστε την παιδική ηλικία αν δε σας κάλυψα. Το επιλέγουν στην εφηβική; Υποστηρίζετε ότι σε μία κοινωνία που το να γίνεις gay σημαίνει δυστυχώς ότι θα πέσεις θύμα ρατσισμού και σεξισμού από σημαντικό μερίδιο της κοινωνίας κάποιος το επιλέγει ; Κάποιος επιλέγει δηλαδή να ρισκάρει να τον διώξουν οι γονείς του από το σπίτι (σύνηθες φαινόμενο με τα gay παιδιά). Κάποιος επιλέγει να κρύβει τη σεξουαλικότητα του στα πρότυπα του 1950 φοβούμενος την κοινωνική αποδοκιμασία ενώ όλα τα υπόλοιπα ζευγαράκια την προβάλλουν ελεύθερα και όπου τους αρέσει. Υπάρχουν εργοδότες οι οποίοι δεν δίνουν δουλειά σε άτομα που καταλαβαίνουν ότι είναι gay ( ναι κι όμως έχουμε νεατερνταλς στην κοινωνία μας, το ξέρατε ήδη). Με λίγα λόγια, γιατί να επιλέξεις να υποστείς όλη την κοινωνική κατακραυγή και καταπίεση μιας κοινωνίας η οποία δυστυχώς απέναντι στους ομοφυλόφιλους θυμίζει φυλή της εποχής των σπηλαίων;
Θα μου πείτε, ρε Λάμπρο δεν επιλέγεις έτσι, απλώς κάποια στιγμή στη ζωή σου, εξαιτίας των επιρροών σου, αποφασίζεις ότι αυτός που θες για σύντροφο είναι άντρας και όχι γυναίκα. Άρα έχεις την προδιάθεση εκ γενετής για να το αποφασίσεις αυτό, θα σας πω εγώ, όπως έχουν αποδείξει οι έρευνες που αναφέραμε ανωτέρω. Διαφορετικά όλοι οι straight με ανάλογες επιδράσεις, θα γίνονταν gay. Τη μικρή γραμμή διαφοροποίησης , του ποιος τελικά έχοντας συγκεκριμένο περιβάλλον γύρω του θα γίνει ομοφυλόφιλος, την εντοπίζουμε στην προδιάθεση που απέδειξαν οι προαναφερθείσες έρευνες. Τώρα τι να σας πω. Αν μιλάμε για τόσο open-minded ανθρώπους που δε τους νοιάζει να δοκιμάσουν τα πάντα και εν τέλει επιλέγουν άντρα, γιατί τους αρέσει περισσότερο, οκ μπορεί να υπάρχουν μερικοί, αλλά πιστεύω ότι αποτελούν τη μειονότητα.
Και προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τη showbiz έτσι. Το ότι διάφοροι άντρες straight επέλεξαν να ξαπλώσουν στο κρεβάτι με τον Χ υψηλά ιστάμενο ομοφυλόφιλο για να αναδειχθούν στο χώρο τους δε τους καθιστά gay. Τους καθιστά αχαρακτήριστους. Δεν συνιστά αυτό αλλαγή των σεξουαλικών προτιμήσεων. Προσωπικά το θεωρώ αποτέλεσμα ηλιθιότητας,γελοιότητας και ναρκωτικών.
Που καταλήγουμε ; Gay γεννιέσαι. Και δε σηκώνω κουβέντα. Όχι εντάξει αστειεύομαι, ή μάλλον όχι.
ΥΓ 1: Οι ομοφυλόφιλοι μέσα από χρόνιες διεκδικήσεις έχουν καταφέρει πολλά, έχουν κερδίσει πολλά από τα δικαιώματα που οι φασιστικές κοινωνίες μας τους είχαν αφαιρέσει (όπως ο γάμος) αλλά έχουν δρόμο ακόμα. Όσοι gay κυκλοφορείτε στο δρόμο με ροζ στολή μονόκερου, γυμνοί, φορώντας στραπόν, απλά δίνετε φωνή και ενισχύετε τις ρατσιστικές τάξεις που υποστηρίζουν ότι πρέπει να καίγεστε στην πυρά εξαιτίας των σεξουαλικών σας προτιμήσεων όπως στο μεσαίωνα. Προφανώς δικαίωμά σας, όμως κάνετε κακό στον εαυτό σας και στους υπόλοιπους gay που το μόνο που ζητούν είναι ίσα δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους. Ξέρω ότι ήταν άσχετο με το κυρίως θέμα αλλά ήθελα να το πω, διότι λυπούμαι να βλέπω μία κοινωνική ομάδα, της οποίας τα προφανή αιτήματα δεν ικανοποιούνται λόγω ακραίων στοιχείων που δίνουν πάτημα στους ακραίους της απέναντι όχθης.
ΥΓ 2: Το άρθρο δεν έχει πρόθεση να προσβάλλει ή να κατηγοριοποιήσει τους ανθρώπους. Το συγκεκριμένο ερώτημα μπαίνει στα πλαίσια μιας κοινωνικής ομάδας στην οποία και αναφέρομαι, ούτε την απομονώνω ούτε την περιθωριοποιώ. Αν και ξέρω, ότι αν κάποιος είναι αρνητικά προκατειλημμένος, θα βρει τον τρόπο να προσβληθεί.
Επιμέλεια : Λάμπρος Αναστασό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ονοματεπώνυμο
το σχόλιό σας